Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 832 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 832 wyniki

Strona 1 z 56
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
56
Następna

autor: Nana: 16 wrz 2024, o 17:23; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 1086; Odsłony: 92819

Re: Szlak transportowy

Rozmowa trwała dalej. I chociaż gdyby nie pani Takeda nie miałyby o czym rozmawiać, tak przynajmniej Nana mogła mieć kobietę na oku. Chociaż próbowała zaufać swojej drużynie; powierzyć młodzieży jakąś część obowiązków, tak najlepiej czuła się, gdy sama mogła mieć nad wszystkim kontrolę. Nie przyzwyczaiła się do polegania na innych. Przynajmniej tak sobie tłumaczyła.

W końcu kiedyś polegałaś na Toshiro i Kutaro.
Ta i jak na tym do kurwy wyszłam?

- Nie chciałabym zawracać mu głowy. Myślę, że nasze drogi jeszcze kiedyś się zejdą - odpowiedziała grzecznie. Nie spodziewała się, żeby Tsuyo zapomniał o tamtej nocy przy Arenie, gdy jego życie było całkowicie zależne od woli i umiejętności obcych shinobi. Czy było mu wstyd?

Nana wysłuchała pani Takedy do końca starannie oglądając symbol. Zapamiętała też jego kształt, żeby móc go w przyszłości odtworzyć. Nie spodziewała się, żeby brudy z przeszłości kobiety miały je teraz dogonić, ale wolała zwyczajnie dmuchać na zimne. Chociaż z natury była narwana. Działała zanim myślała. Zbyt często polegała na własnym instynkcie zamiast starannie wszystko planować. Tak teraz próbowała chociaż trochę myśleć o swoich kolejnych krokach. Może dorosła?

- Pozwoli Pani, że przedstawię symbol reszcie mojej drużyny? Oczywiście bez szczegółów. Chcę, żeby byli przygotowani na każdą ewentualność - dopytała pozostawiając starszej wybór. Jeśli się zgodziła zamierzała podzielić się symbolem z dwójką Uchiha, którzy pewnie już umierali z ciekawości o czym rozmawiała z panią Takedą.

Przejdź do posta

autor: Nana: 27 cze 2024, o 12:45; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 1086; Odsłony: 92819

Re: Szlak transportowy

Rozmowa kleiła się przede wszystkim dzięki wkładowi pani Takedy. Kobieta była rozmowna, nie przesadnie wylewna, ale szczerz i dogłębnie odpowiadała na zadane pytania. Było to coś całkiem innego, do czego Nana była przyzwyczajona. Miła odmiana, nie musieć o wszystko wypytywać. Słuchała jej ze szczerym zainteresowaniem, chłonąc nowe informacje. Znane nazwisko i imię sprawiło, że zblokowała z kobietą ciemne tęczówki. Nie przerwała jej, gdy ta skończyła odparła tylko:

- Miałam okazję go poznać. Podczas turnieju w Sogen - wyjaśniła przypominając sobie całą tę prawdę z Hanem, poznaniem Kamino i ochroną Tsuyo. Było to tak dawno temu, a jednak pamiętała wszystko doskonale, jak gaby wydarzyło się zaledwie wczoraj. Wtedy jeszcze matka żyła.

Kontynuowały rozmowę i chociaż pani Takeda nie jadła zbyt wiele, Nana prawie skończyła swoją porcję. Jadła przede wszystkim z rozumu niż głodu. Wychowana w Hyuo uzupełniała kalorie instynktowie. Wiedziała, że następny posiłek mógł nie nadejść. Pobyt w Ryuzaku miał trwać tygodnie. Może była to dla niej dobra odmiana. Z dala od Uchiha, od konfliktu z dzikimi i od wszystkich wspomnień niedawnej walki. Mogła skupić się na czymś innym. Chociaż w pracy, na misji, to jednak odpocząć od tego wszystkiego. Skinęła głową. Osobiście lubiła Ryuzaku. To tutaj poznała Akiego. Ciekawiło ją czy chłopak jeszcze żył, czy wciąż nie opuścił wioski. Był doskonałym łucznikiem. Czas jednak płynął, ile go nie widziała? Lata? Kiedy po raz pierwszy przybyła na ląd sporo jej pomógł. Nie zapomniała.

- Wezmę to pod uwagę - zdecydowała. - Czy mogłaby mi Pani opowiedzieć o tym symbolu? - Poprosiła spoglądając na kobietę. Nie naciskała, ale jednak czekała aż pani Takeda opowie jej o tajemniczym symbolu. Musiała znać jego wygląd, jeśli miała dzięki temu rozróżnić wroga. Chodziło o kwestie bezpieczeństwa. W tym temacie nie było miejsca na niedopowiedzenia i dyskusje. Wszystkie szczegóły mogły okazać się bardzo ważne, o czym kobieta pewnie sama doskonale wiedziała.

Przejdź do posta

autor: Nana: 24 cze 2024, o 21:17; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 1086; Odsłony: 92819

Re: Szlak transportowy

Wymienili się grzecznościami. Może kiedyś mieli rzeczywiście spotkać się w karczmie i porozmawiać na temat Shigashi. Podróż była przecież wyjątkowo długa. Chociaż zbliżali się powoli do celu, wcale nie miało być łatwiej. Wręcz przeciwnie.

Nana opowiedziała po krótce o swojej rozmowie z nieznajomą parą. Przyznała, że nie spodziewała się problemów z ich strony, jednak mimo wszystko zaleciła reszcie czujność. Byli obcy i nie miała pewności co do ich zamiarów. Powiedziała im, że gdyby zauważyli lub wyczuli coś niepokojącego powinni od razu ją powiadomić. Wolała dmuchać na zimne.

Granica okazała się problematyczna, jednak dopóki nie mieli niczego do ukrycia nie było też problemów. W końcu pani Takeda przybywała do Ryuzaku w ważnych sprawach. Wiele się zmieniło od ostatniego razu, gdy przekraczała granicę. Nic dziwnego, w końcu wojna wymagała czujności. Nigdy nie wiadomo, kiedy wróg zamierzał uderzyć. I kto dokładnie stał po której stronie. Ostrożność na pierwszym miejscu.

Zaproszona przez panią Takedę usiadła na miejscu na przeciwko kobiety. Chociaż nie mogła narzekać na pożywienie, jakie zazwyczaj spędzała w towarzystwie dwójki nastolatków, tak kolacja z Sayori smakowała o wiele lepiej. Nic dziwnego, że ktoś tak wysoko postawiony jadał inaczej. Rozejrzała się po pokoju, z czystej ciekawości.

- Tak, w przeciwną stronę. Przybyłam z Hyuo do Ryuzaku, potem do Sogen - wyjaśniła popijając jaśminową herbatę z czarki. - Znajduje się tutaj ktoś, kto jest mi dłużny. Jak długo planuje Pani zostać w mieście po dotarciu?

Zabrała się za jedzenie zupy miso z ryżem. Ciepły płyn przyjemnie rozgrzewał jej gardło, uspokajał żołądek. Przytaknęła odnośnie tej części podróży, jaka wciąż im pozostała.

- Droga jest niebezpieczna, ale czy mamy się spodziewać konkretnie kogoś, kto mógłby chcieć się nas pozbyć? - Dopytała spoglądając na starszą kobietę. Zdawała sobie sprawę, że nie każda wiedza była przeznaczona dla jej uszu. Mimo wszystko w roli ochroniarza odnajdowało się znacznie łatwiej, gdy wiedziało się czego można było się spodziewać. Pani Takada, chociaż wyglądała na miłą kobietę, mogła mieć całe stado wrogów.

- Będziemy kontynuować w taki sam sposób jak dotychczas - zapewniła ją.

Przejdź do posta

autor: Nana: 23 cze 2024, o 23:18; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 1086; Odsłony: 92819

Re: Szlak transportowy

Shigashi było miejscem, o którym słyszała, ale nigdy nie miała okazji go odwiedzić. Chodziły pogłoski o mafii, o kultach z tamtych terenów. Ale czy rzeczywiście były prawdziwe? Ludzie mieli tendencję do wyolbrzymiania słownych historii. Szukali posłuchu; szukali uwagi.

- Jakie niebezpieczeństwo? - Pozwoliła sobie zapytać z czystej ciekawości. Lepiej było wiedzieć jakie nowe problemy nadciągnęły z innych terenów. Co znowu mogło się wydarzyć. Słowo podróżnych shinobi było znacznie więcej warte niż zwykłe historyjki na dobranoc; ku przestrodze dzieciom, jakimi karmili się prości ludzie z pobliskich wiosek.

Może nie powinna była pytać. Tak naprawdę nie miało to żadnego znaczenia. Teraz zdała sobie sprawę, że temat rodzinny nie dla każdego był tym przyjemnym i sama mogła być tego przykładem. Nieświadomie zgryzła dolną wargę żegnając się krótkim skinieniem głowy z Izanami. Zdecydowała nie drążyć tematu. Nie wściubiać nosa w nieswoje sprawy. Kurou był jej znajomy tylko po fachu. Walczyli na jednej wojnie, mieszkali w jednej osadzie. Prywatnie nic o nim nie wiedziała i tak było też łatwiej.

- Nie będę was dłużej zatrzymywać - zdecydowała odprowadzając wzrokiem Izanami. Spojrzała w końcu na mężczyznę. - Szerokiej drogi - pożegnała się i jeśli nie miał nic do dodania ruszyła w stronę towarzyszy. Zamierzała zdradzić im imiona tej dwójki, bo może gdzieś już je słyszeli.

Potem za pewne ponownie ruszyli w drogę.

Przejdź do posta

autor: Nana: 18 cze 2024, o 20:50; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 1086; Odsłony: 92819

Re: Szlak transportowy

Bardzo szybko zdała sobie sprawę, że chłopak ukrywał więcej niż pokazywał. Jego umiejętności musiały wychodzić poza zakres, który wcześniej zakładała. Bardzo dobrze, w końcu byli dzięki temu bezpieczniejsi. Nie rozumiała czemu się ukrywał i jaki był w tym jego cel. Pewnie powinna była zrozumieć. Czasami jednak brakowało jej obycia z innymi ludźmi. Zwłaszcza w takim trudnym wieku. Jako nastolatka była zdana na siebie. Z dala od osad, gdzieś w nieprzystępnych terenach Hyuo.

- Ukrywanie własnych umiejętności rzeczywiście może ci się kiedyś przydać - skwitowała tylko ruszając w stronę Sayori-sama. Przerwa dobiegła końca. Czas ruszać dalej.

Rozmowa z dwójką nieznajomych - pomimo wszelkich różnic i możliwych zakończeń tej krótkiej znajomości. Pomimo też potencjalnych niebezpieczeństw - okazała się łatwiejsza niż rozmowy z Daichim, czego Nana nie zamierzała przyznawać na głos. Chociaż miała wrażenie, że nie przypadła pięknej małżonce do gustu, wciąż rozmowa jakoś się kleiła przez jej męża. Nigdy nie była mistrzynią w prowadzeniu konwersacji zwłaszcza, że robiła o stosunkowo rzadko. Była uważna, nie spuszczała swojej gardy i też nie dawała po sobie zbyt wiele poznać. Mogli myśleć sobie co chcieli, zwyczajnie była ostrożna. W końcu miała robotę do wykonania. Nie chodziło tutaj tylko o jej własne życie, ale także o dwójkę młodych, niesfornych szczeniaków i ważnej szlachcianki. Czy tego chciała czy nie, nie mogła pozwolić sobie na kłopoty.

Nie przejęła się za bardzo niedowierzającym spojrzeniem Izanami. Nie planowała nawet jej odpowiadać, gdyby nie nagły śmiech mężczyzny. Uniosła jedną brew nie do końca rozumiejąc, czy wziął jej słowa pół żartem czy jednak pół serio. Westchnęła.

- Umowa stoi - zgodziła się w końcu z Izanagim. Dojście do porozumienia było zdecydowanie pozytywnym krokiem na przód, chociaż Nana wciąż zamierzała na nich uważać. Pożegnała się i miała już ruszyć, kiedy miły dla ucha głos kobiety zatrzymał ją w pół kroku. Odgarnęła długie, czarne włosy na ramię zwracając na nich swoją uwagę.

- Przepływ chakry. Tego nie ukryjecie. Jesteście z Kotei? - Zapytała w końcu może w nagrodę; w odpowiedzi na to jak nieznajoma spróbowała podtrzymać rozmowę. Tak przynajmniej robiła zawsze Katsumi, kiedy sprawy nie były do końca rozwiązane, a jednak nic więcej nie kleiło konwersacji. Zadawała pytanie. Spojrzała ciemnymi tęczówkami na mężczyznę. - Przypominasz jednego z tamtejszych żołnierzy. Uchiha Kurou.

Przejdź do posta

autor: Nana: 16 cze 2024, o 20:32; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 1086; Odsłony: 92819

Re: Szlak transportowy

Nie chciała nawiązywać z nimi kontaktu na siłę. Nie próbowała ich w żaden sposób do siebie przekonać. Wychodziła jednak z założenia, że podstawy współpracy trzeba było stworzyć. Jakąkolwiek, chociażby cienką, nić zaufania. Ucząc młodzież jednej ze swoich technik mogła być pewna, że gdy przyjdzie im walczyć będą lepiej przygotowani. Nie zyskiwali na tym tylko oni. Nie spodziewała się entuzjazmu, a jednak po część go dostała. Skinęła głową na chłopaka, żeby podszedł. Kiedy jednak nie przestawał się zbliżać w ostatnim momencie wcisnęła między ich ciała swoją dłoń, palec wskazujący wbiła lekko w jego klatkę. Nie było w tym nic agresywnego.

- Skup się - szepnęła, bo przecież znajdował się na tyle blisko, że nie musiała nawet mówić głośniej. I wtedy popchnęła go lekko palcem napierając na jego skórę. Uniosła przy tym jedną brew. Niby żartobliwie. Nie nalegała na udział Yumi. W końcu mogła dołączyć w każdym momencie dobrowolnie. Ponownie wykonała pieczęci w zwolnionym tempie. - Sharingan pomoże ci w skopiowaniu ruchów moich dłoni. Wydaje mi się, że nie dasz jeszce rady skopować całej tehcniki, ale na to też przyjdzie czas.

Trenowali jakiś czas. Nie za długo, żeby żadne nie było zmęczone. W końcu musieli być w pełnej formie. Gotowi na niebezpieczeństwo.

Podróż rzeczywiście wydawała się spokojna. Przynajmniej do czasu, aż nie zaczęła im niemal towarzyszycć dwojka obcych shinobi. Mogł to być zwykły zbieg okoliczności. W końcu znajdowali się na głównym szlaku transportowym. Nit jednak nie lubił niespodzianek, zwłaszcza na ważnej misji.

- Yumi-san ma rację. Czekamy. Pozostańcie czujni i chrońcie panią Takedę - poleciła dwójce ruszając w stronę nieznajomych.

Nie podeszła do nich z jakimś konkretnym planem. Wręcz przeciwnie. Czasami zwykła rozmowa mówiła o drugim człowieku wiele więcej. Ale Nana nie była mistrzynią rozmów. Odchrząknęła mierząc dwójkę wzrokiem. Uderzyła ją ich uroda i podobieństwo.

- Nana - przedstawiła się zdawkowo. Zwróciła uwagę na szczegóły. Na ich twarze, ubrania, na to w jaki sposób podróżowali i ile potencjalnie mogli mieć przy sobie broni czy zwojów. Wzięła głębszy wdech zapachu przeróżnych ziół. Słysząc dalsze słowa nieznajomego skinęła głową. - Tak - zgodziła się lustrując jedno, potem drugie. Skoro mieli się mijać na trasie, nie było powodów, żeby dawać przed nimi inaczej. - Cenimy sobie spokój. Nie szukamy kłopotów, więc będziemy mieli was na oku, Shinobi - dodała po prostu. Może było to chłodne i prostolinijne. Z bliska mężczyzna rzeczywiście jeszcze bardziej przypominał Kurou. Zakładając, że para nie była tutaj nasłana, żeby pozbyć się Sayori-sama, nie widziała dalszych problemów. Nie ufała im jednak za grosz. Taka była z natury. Mogłaby ich nastraszyć. Mogłaby użyć genjutsu, żeby spróbować się ich pozbyć. Była jednak ostrożna. Nie znała ich możliwości i szczerze nie chciała nikogo testować.

Jeśli żadne nie miało nic do dodania zdecydowała się wrócić do reszty, gotowa do ruszenia dalej.

Przejdź do posta

autor: Nana: 15 cze 2024, o 17:19; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Nana Uchiha; Odpowiedzi: 74; Odsłony: 4533

Re: Nana Uchiha

Przejdź do posta

autor: Nana: 15 cze 2024, o 17:13; Forum: Ogłoszenia Administracyjne; Temat: Dzień Dziecka 2024; Odpowiedzi: 70; Odsłony: 5506

Re: Dzień Dziecka 2024

40 PH i 500 ryo - odbieram. Dzięki

Przejdź do posta

autor: Nana: 9 cze 2024, o 19:59; Forum: Ogłoszenia Administracyjne; Temat: Dzień Dziecka 2024; Odpowiedzi: 70; Odsłony: 5506

Re: Dzień Dziecka 2024

Przejdź do posta

autor: Nana: 7 cze 2024, o 12:45; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 1086; Odsłony: 92819

Re: Szlak transportowy

Po krótkiej rozmowie z Kurou wyruszyli w podróż. Idąc za jego wskazówkami zatrzymywali się w wyznaczonych miejscach o różnych porach dnia i nocy. Nikt nie chciał ryzykować wpakowania się w jakąś zasadzkę. Za każdym razem przeszukiwali karczmę zanim pani Sayori dostawała swój pokój. Wartę zmieniali co kilka godzin, żeby każdy pozostawał wypoczęty.

Nie spoufalała się za bardzo. Nie była ani osoba wylewna, ani rozmowną. Nikomu to jednak nie przeszkadzało. Skupiała się na swojej pracy. Na misji, którą brała poważnie. Nie chciała popełnić błędu, zwłaszcza odkąd Kurou tak bardzo zaznaczył jej ważność. Cieszyła się na Ryuzaku. Dawno nie widziała osady. Miała też oko na dwójkę młodych Uchiha, którzy dzielnie wykonywali swoje zadanie. Z początku była sceptyczna bojąc się, że będą zaledwie przeszkadzać. Każdy ninja musiał jednak jakoś zacząć.

W między czasie, gdy pełnili warty Nana starała się nawiązać z dwójką nastolatków jakiś kontakt. Przynajmniej podstawowy.
- A taką technikę katon znacie? - Zapytała pewnego popołudnia, gdy Pani Sayori jadła akurat świeży obiad obok. Nana wzięła głębszy wdech i wypluła w stronę pobliskiego bagna wielką kulę ognia. Zaproponowała dwójce, żeby także spróbowali i jeśli tego chcieli dała im też wskazówki. Pod pretekstem nauki próbowała wybadać ich możliwości. Chciała wiedzieć na jakim poziomie byli i czy mogli jej się przydać w walce. W końcu podróż była długa, a świat wyjątkowo niebezpieczny i nieprzewidywalny.

Wszystko wydawało się w porządku aż do momentu, w którym natrafili na dwójkę nieznajomych. Niespodzianki mogły mieć tragiczne skutki, więc Nana starała się mieć ich na oku. Co jakiś czas aktywowała swojego sharingana, próbując dowiedzieć się czegoś więcej o przepływie ich chakry. Sprawdzała też przepływy chakry swoich sojuszników próbując zapobiec zbiorowemu genjutsu.

- Uważajcie na tę dwójkę. Gdybyście zauważyli coś podejrzanego, mówcie. Tym razem wyruszymy dopiero, gdy oni wyruszą przed nami - poleciła reszcie.

W pewnym momencie, kiedy zmieniała wartę zostawiając panią Sayori w rękach Yumi. Chociaż teoretycznie mogłaby teraz odpoczywać czuwała gdzieś w pobliżu, koło okna szlachcianki. Wtedy ponownie zobaczyła dwójkę podróżników. Niby od niechcenia podeszła kawałek bliżej.

- Czy my się znamy? - rzuciła bez ogródek. Chociaż wyglądała na wyluzowaną wpatrywała się w nich uważnie. Gotowa do uniku, gdyby ktoś zdecydował się zaatakować.

Przejdź do posta

autor: Nana: 28 maja 2024, o 05:51; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Wioska Shōhei; Odpowiedzi: 176; Odsłony: 21821

Re: Wioska Shōhei

Nie osądzała Yumi. W końcu to mieszkańcy tych terenów zostali zmuszeni do przygarnięcia obcych ludzi z Kotei. Nawet jeśli należeli do jednego klanu, wciąż pozostawali sobie obcy. Nie pamiętała za wiele z czasów dzieciństwa. Z rodziny, która miała się nią opiekować. A jednak wydawało jej się, że było to gdzieś na uboczu. Gdzieś w głębi Sogen, gdzie nikt nie miał ich odnaleźć. Niestety nic co schowane, nie pozostawało ukryte na zawsze.

Nana stanęła obok Kurou analizując mapę. Pokiwała głową ze zrozumieniem biorąc sobie porady starszego Uchihy do serca. Ruchem dłoni przywołała Yumi wskazując smukłym palcem na mapę.

- Ty z tyłu ja z przodu - powtórzyła nawiązując z dziewczyną kontakt wzrokowy. - Strażników ustawimy po obydwu stronach powozu będą łącznikami między mną, a Tobą - dodała.

Powóz Sayori wyglądał na solidny. Nic zresztą dziwnego. Przynajmniej ten problem powinien być z głowy. Ochrona kogoś była dla niej czymś nowym. Nowym wyzwaniem. Dotychczas zawsze wysyłano ją do walki. W końcu specjalizowała się w technikach ofensywnych. Ale czy ofensywa często nie bywała najlepszą formą obrony? Mieli się wkrótce przekonać.

Chwilę później dołączył do nich kolejny shinobi. Nana przedstawiła się ponownie spoglądając na Yumi potem na Daishiego. Zamrugała kilka razy zdziwiona jego nagłym komplementem. Spróbowała się uśmiechnąć. Jakoś tak pokrzepiająco? Wyglądało to pewnie jak grymas.

- Pójdziecie razem z tyłu. Gdyby coś się działo od razu mnie informujcie. Bądźcie czujni i się nie oddalajcie. Yumi-san wyjaśnisz mu resztę naszego planu? Macie pytania?

I jeśli wszyscy się zgodzili mogli ruszyć w drogę. Nana ustawiła się na przedzie rozpoczynając całą procesję. Czujna i gotowa.

Przejdź do posta

autor: Nana: 27 maja 2024, o 16:40; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Wioska Shōhei; Odpowiedzi: 176; Odsłony: 21821

Re: Wioska Shōhei

Na szczęście dziewczyny dosyć szybko wyruszyły w drogę. Nie miały czasu do stracenia. Nie było sensu przedłużać. W końcu droga miała być długa. Spoglądając ukradkiem na młodą kunoichi zastanawiała się czy była taka sama w jej wieku? Wiecznie naburmuszona? Nie, żeby miało to jakieś większe znaczenie. W końcu jako nastolatka musiała martwić się przetrwaniem w nieprzystępnej i zimnej krainie, a nie eskortowaniem jakiś ważnych oficjeli. Za bardzo się od siebie różniły; żeby porównanie miało sens.

Skinęła głową starając się zapamiętać informacje. Imiona i nazwiska. Nie siedziała w polityce. I rzeczywiście tak jak Yumi zauważyła nie wiedziała zbyt wiele na ten temat.

- Tak. Kotei i Sogen też niedawno były dla mnie całkiem nowe. Wychowałam się w Hyuo - powiedziała towarzyszce słuchając jej do końca. Krótka rozmowa, kilkanaście minut i w końcu dotarły na miejsce.

Posiadłość robiła wrażenie. Przepych i pieniądze w końcu nakręcała także i wojna. A walk w tych okolicach nigdy nie zabrakło. Chociaż udało jej się odwiedzić Ryuzaku, które przecież uchodziło za bogate miasto, nigdy nie trafiła do tak zamożnej dzielnicy. Teraz także rozejrzała się po architekturze budynku lekko zdumiona. To wszystko dla jednej rodziny? Nie komentowała. W końcu nie miało to znaczenia.

- Kurou-san - przywitała się z mężczyzną, który przyczynił się do jej dołączenia do klanu Uchiha. Nie była to jego decyzja, a jednak poświęcił jej czas. Postanowił, że była warta leczenia. Była warta ich czasu. Zerknęła na zawstydzoną Yumi i wysłuchała mężczyzny.

- Dobrze - odparła nie zamierzając niczego przedłużać. W końcu nikt nie chciał, żeby ich klientka musiała czekać. Nie miało to dla niej znaczenia czy kuzyn dziewczyny miał do nich dołączyć czy nie. Nie znała jego możliwości. Już dawno nauczyła się działać z takimi zasobami, na jakie mogła liczyć.

- Czy mógłbyś mi powiedzieć ile dokładnie osób będzie liczyła nasza grupa i ilu dokładnie przewidujemy strażników? Przydałaby mi się dokładna trasa naszego przejazdu. Jeśli zostaniemy we dwie - spojrzała na Yumi - ja pójdę z przodu, a ty z tyłu powozu. Gdybyś zobaczyła coś podejrzanego będziesz mnie informowała. Specjalizuję się w technikach katon i genjutsu. A ty?

Postanowiła dowiedzieć się czegoś o towarzyszce, żeby łatwiej móc określić jak bardzo mogła na nią liczyć. Po krótkiej rozmowie wrócili pewnie do czekania na Sayori.

Przejdź do posta

autor: Nana: 26 maja 2024, o 16:30; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Wioska Shōhei; Odpowiedzi: 176; Odsłony: 21821

Re: Wioska Shōhei

Eskortowanie ważnej persony mogło okazać się banalnie proste, jeśli poszłoby bez zbędnych problemów. Niestety obecne czasy były okrutnie niespokojnie, więc rozsądniej było zakładać możliwe trudności na trasy. Pani Sayori była jej praktycznie obca. Nie miało to jednak większego znaczenia. Wykonywała tylko misje. Nie musiała znać kobiety, żeby móc ją ochronić. Przynajmniej w teorii. Zakładała, że wyrusza wkrótce. Chciała już rzucić się w wir pracy. Zapomnieć o rozmowie z Shirei-kanem. Ruszyć dalej. Nawet jeśli perspektywa nagłego małżeństwa nie do końca chciała zostawić jej umysł w spokoju. Tliła się gdzieś między wydarzeniami ostatnich dni. Między tym co stało się na polu bitwy.

Jeden rzut okiem na naburmuszoną nastolatkę wystarczył, żeby żałowała zabrania ze sobą wsparcia. W końcu nikt nie mówił, że dziewczyna w ogóle okaże się pomocna. Nana powstrzymała się przed westchnięciem, wstając i otrzepując swoje podróżne ubranie. Bez zbędnych ozdób. Bez symbolów wskazujących na jej przynależność do klanu. Może powinna była się w coś takiego zaopatrzyć? Nigdy nie przywiązywała uwagi do ubioru, zresztą nie miała już rodziny, która nalegałaby na noszenie przez nią znaku Uchiha.

- Uchiha Nana - potwierdziła słuchając dziewczyny do końca. Skinęła głową na znak porozumienia. Dwójka młodych shinobi, którymi trzeba było się zająć. Chociaż dosłyszała wszystkie słowa Yumi nie dała tego po sobie poznać. W końcu nie miała doświadczenia w dowodzeniu. Była wolnym strzelcem. Od zawsze działała, walczyła i żyła solo. Nabierała wprawy w pracy zespołowej, jednak opieka nad młodszymi stanowiła nie lada wyzwanie.

- Prowadź - dodała ruszając za dziewczyną we wskazanym kierunku.

Po kilku chwilach marszu spojrzała na nią ukradkiem, zagadując:
- Yumi-san wiesz coś na temat pani Sayori Takedy? Jaka ona jest?

Przejdź do posta

autor: Nana: 10 maja 2024, o 23:35; Forum: Sogen [394 r.]; Temat: Wioska Shōhei; Odpowiedzi: 176; Odsłony: 21821

Re: Wioska Shōhei

Nie miała zbyt wiele rzeczy do pakowania. Wzięła tylko te najpotrzebniejsze i wyruszyła do umówionego miejsca gdzie miała spotkać resztę uczestników eskapady. Nie potrafiła się skupić wciąż wracając myślami do rozmowy z Masahiro. Do tematu, którego nigdy tak naprawdę nie brała na poważnie. Była zbyt skupiona na ciągłej walce, na sobie, na własnych planach i zemście. Nie zastanawiała się nad przyszłością, nad czymś tak błahym i teoretycznie niepotrzebnym jak związek. Dlatego też podeszła do sprawy chłodno. Miała to być wymiana, bo tylko takie transakcja znała. Każda ze stron miała coś na tym skorzystać.

Dotarła na miejsce przed wyznaczoną godziną, więc zdecydowała się poświęcić resztę czasu na trening. Usiadła wygodniej gdzieś z boku, gdzie nikomu nie przeszkadzała. Zamknęła powieki i skupiła się na swoim przepływie chakry próbując zwiększyć swoją kontrolę. Od jakiegoś czasu ćwiczyła kontrolę nad własną chakrą dziennie. Stało się to jej rutyną, bo jedynie w taki sposób mogła osiągnąć pełną świadomość własnych możliwości. Przynajmniej tak uczyła ją Katsumi. Z dnia na dzień stawała się coraz lepsza, bo systematyczność jak zawsze grała tutaj kluczową rolę.

Przejdź do posta

autor: Nana: 8 maja 2024, o 17:34; Forum: [Event] Ostatnia Bitwa o Kōtei; Temat: [Event] - Miasteczko Sarufutsu; Odpowiedzi: 216; Odsłony: 13125

Re: [Event] - Miasteczko Sarufutsu

Skrzywiła się nieznacznie, gdy bez oporów nazwał ją narwaną. Nie, żeby się pomylił. Wręcz przeciwnie. Zaśmiała się cicho, bo określił ją idealnie. Bawiło ją, że kto na tak wysokim stanowisku nie miał kija w dupie; że wciąż mówił co myślała. Masahiro był młody. Może to miała na myśli Kamino mówić, że potrzebował kogoś kto by go poprowadził/ Widział świat w nowych odcieniach. Chciał go zbawić i uratować, z czym nie do końca się zgadzała, ale szanowała jak zawzięty był. Altruizm nie pasował wszystkim, a jednak Shirei-kan czuł się w nim doskonale. Kwitł oddając swój czas innym.

Westchnęła słuchając go do końca. Skinęła głową na jego rozkazu. Rzeczywiście było jeszcze dużo do zrobienia. Znajdowali się w nowym miejscu. Musieli zabezpieczyć tereny, a także przygotować się do potencjalnego zagrożenia. Chociaż nie zapowiadało się, żeby Dzicy przeszli do większej inwazji, tak naprawdę nigdy nie było do końca wiadomo.

- Pasuje - odparła wstając ze swojego miejsca, bo do południa nie zostało zbyt wiele czasu, a musiała przygotować się do drogi. - Gdzie ją znajdę? - Dodała poprawiając swoje ubranie i zarzucając kruczoczarne włosy na plecy, żeby jej nie przeszkadzały. Kiedy tak urosły? Chyba będzie musiała zacząć je upinać, albo kompletnie ściąć. ~~Toshiro się podobały~~.

Pożegnała się powoli ruszając do wyjścia, jednak słowa Masahiro sprawiły, że zatrzymała się w pół kroku. Odwróciła się do niego przez ramię nie kryjąc zaskoczenia. Parsknęła cicho rzeczywiście rozbawiona jego bezpośrednim pytaniem. Z początku myślała, że żartował, jednak widząc jego poważną minę uniosła brwi ku górze.

- Nie boisz się, że doprowadziłoby to do wojny klanów? - Rzuciła niby żartobliwie, chociaż obydwoje w końcu znali jej charakter. W każdym żarcie było trochę prawdy. Spoważniała odruchowo. Zagryzła nieświadomie dolną wargę myśląc nad jego pytaniem. W końcu nigdy wcześniej się nad tym nie zastanawiała. Żyła dla własnego celu. Nie było tutaj miejsca na miłość, na dzieci, na dom czy męża. Przynajmniej jeśli miało to jej przeszkodzić w osiągnięciu postanowień. Potem? Potem nie widziała sensu. Nie widziała przyszłości. Może Masahiro patrzył na przyszłość, ona podchodziła do życia krótkowzrocznie.

- Jestem wojownikiem, zginę młodo. Czy to ma sens? - Odparła pytaniem na pytanie blokując z nim spojrzenie. - Jeśli pozwolisz mi dotrzeć do mojej zemsty, nie mam nic przeciwko - zdecydowała zdając sobie sprawę, że myślała prostolinijnie. Dopóki mogła zemścić się na Hiro, reszta nie miała znaczenia. W najgorszym wypadku zawsze mogła zostać wdową, prawda? - Pomyślała, gdy nieświadomie przemknęła jej przed oczami twarz młodego chłopca o miłym uśmiechu i zielonych włosach. On też miał przecież zginąć. Nie rzucała słów na wiatr.

Skinęła głową, gdy Masahiro powiedział, że się zastanowi. Dostała informacje na temat spotkania, po czym ruszyła na przygotowania.

zt

Przejdź do posta

Znaleziono 832 wyniki

Strona 1 z 56
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
56
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane