Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 147 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 147 wyników

Strona 1 z 10
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
10
Następna

autor: Hoshigaki Toshiko: 23 sie 2025, o 18:24; Forum: Hyuo; Temat: Osada portowa Shimo; Odpowiedzi: 107; Odsłony: 18452

Re: Osada portowa Shimo

Nie była pewna, jakim kurwa cudem znalazła się znowu w Cesarstwie. Życie na Kontynencie przecież jej pasowało, mogls mieć w metaforycznym chuju lub mniej metafizycznej piździe wszystko i wszystkich, żyć z tego, co udało jej się wygrać w walce na pieści, w karty, wymusić lub od biedy- odpracować u kogoś po drodze... a jednak pojawiła się tutaj. W Cesarstwie pierdolonym, z jebanym Waneko na czele, który był chyba jeszcze bardziej pierdolniety niż większość kapitanów pirackich, na statkach których pływała. A teraz była w armii, czyli dokładnie tej strukturze, której nienawidziła, gdzie każdy jeden oficer wyżej srał niż dupę miał.

No ale co zrobić. Chyba... chyba jej po prostu kurwa tego powietrza brakowało. Zgnilych ryb, zarzyganych uliczek portowych, zmieszanych z bryza od strony morza. Darcia ryja mew i pijanych żeglarzy. Widoku rybaków, którzy wyciągali na ląd i ładowali do beczek swój połów. No i szumu fal, który chyba był jedyną rzeczą, jaką ja uspokajała kiedykolwiek, nie licząc schlania się na umór. Poza tym, w sumie trafić mogła gorzej. A jako medyk i kucharka mogła mieć w dużej mierze dalej wyjebane na większość obowiązków reszty żołnierzy i nie ryzykować aż tak bardzo karkiem za typa, którego najchętniej widziałaby wbitego na pal. Tak, mogło być gorzej. Oby nie było, nawet jeśli życie ja nauczyło, że z reguły bywa tylko gorzej.

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 29 lip 2025, o 12:07; Forum: Publiczna beta; Temat: Na pewno się tego nie spodziewaliście; Odpowiedzi: 43; Odsłony: 11150

Re: Na pewno się tego nie spodziewaliście

Ja tylko dorzucę, że jakiś rodzaj NG+, emerytury postaci albo lvl cap dla PH jest imo niezbędny, bo inaczej inflacja PH dosięgnie wszystkich.

Mnie się podoba koncept łączenia rzeczy, które normalnie nie mogły być łączone albo danie dodatkowego slota na wspomagacze.

Wyprawy też spoko, chociaż ja np. Dałbym jeszce większy koszt PH. XD

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 23 lip 2025, o 13:42; Forum: Ogłoszenia i Kontakt z Administracją; Temat: Prośby do administracji; Odpowiedzi: 2442; Odsłony: 291959

Re: Prośby do administracji

Poproszę o powrót kolorku, jeśli się da.

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 4 wrz 2022, o 23:11; Forum: Sakai; Temat: Restauracja na kurzej nóżce; Odpowiedzi: 18; Odsłony: 3590

Re: Restauracja na kurzej nóżce

Toshiko z zainteresowaniem obserwowała sterty ezoterycznych dupereli, które okazały się być poupychane tu i ówdzie po chacie. Na początku uznała to za nieco dziwne, ale po chwili stwierdziła, że w sumie... niby dlaczego. Ludzie po wsiach i lasach zawsze byli przesądni, zresztą ci na morzu też. Nie zliczyłaby, ile razy tłumaczyła komuś z załogi, że zapalenie fajki od świecy w tawernie nie oznacza, że ktoś na morzu ginie. Albo, że wypieprzając miotłę w za burtę w kierunku, w którym się płynie, przywoła się wiatr. Albo, ze oczy malowane na dziobie odstraszają złe duchy. Może więc babcia była przesądna, nic w tym w sumie dziwnego. Niemniej, zawinęła jeden z amuletów, kiedy kobiecina była zajęta garami. Kto wie, może się przyda? Najwyżej spienięży jakoś po drodze. Drugi wzięła już otwarcie w dłoń i kiedy poczuła smagnięcie na ramieniu, zaśmiała się.

- Dobrze, dobrze! Już idę, ale powiedzcie, po co te wszystkie amulety? Yokai was męczą tutaj, czy co? - spytała, pokazując amulet, podczas gdy Jinpachi zadał w sumie niezłe i praktyczne pytanie - choć odpowiedź na nie okazała się mało zaskakująca. Kobiecina była wdową, chatę zbudował świętej pamięci mąż - w sumie nic dziwnego, zdarza się. Cudem było bardziej, że dom na takiej podstawie się uchował tak długo. Zresztą, czy to tak ważne? Istotnym było, że przed nią pojawiła się strawa, wobec czego Toshiko z zapałem zabrała się do jedzenia, preferując mięso.

- Wyśmienite, naprawdę! - pochwaliła szczerze, sięgając po kiszonkę i najpierw wąchając ją zastanawiając się czy zapach jest apetyczny, czy nie. Okazał się być zachęcający, więc nałożyła jej sobie także, po czym spojrzała na plecy kobiety, która poszła po napoje. W sumie, mogła się przejść po to coś, jeśli to kobiecinie tylko pomoże. Porządnego kucharza należy docenić. - Co do tej wyprawy do wioski, to nie wiem jak Jinpachi, ale ja w sumie dla mnie nie ma problemu, tylko drogę musicie wskazać, żebym się nie zgubiła po drodze. A kto w takim razie zaginął? Pewnie zwierzęta jakieś po lesie łażą, może jakiś niedźwiedź głodny czy co i mu ludzkie mięso zasmakowało. To dlatego ten domek jest tak zbudowany? Żeby się przed drapieżnikami z lasu uchronić? A, i dla mnie zwykłą wodę, jeśli łaska. Albo coś mocniejszego, jeśli macie. - odpowiedziała, a potem roześmiała się ponownie, rozbawiona i zaskoczona słowami ślepca. - Haha, niezły jesteś. Faktycznie spora ze mnie kobita, przynajmniej tu na kontynencie. Pochodzę z południa, z Cesarstwa, jestem Hoshigaki. Większość z nas jest wysoka. -

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 17 sie 2022, o 02:45; Forum: Sakai; Temat: Restauracja na kurzej nóżce; Odpowiedzi: 18; Odsłony: 3590

Re: Restauracja na kurzej nóżce

Toshiko skinęła głową w reakcji na powitanie gościa w opasce, po czym dopiero po sekundzie oprzytomniała, że tamten jej przecież nie widzi, a chyba słuchu mimo wszystko aż tak doskonałego to nie ma, żeby usłyszeć lekkie strzyknięcie w karku, kiedy wykonywała ten gest. Machnęła już jednak na to ręką, gdyż tamten całkiem sprawnie wspiął się po drabince. Sama Toshiko z niejakim niepokojem spojrzała na materiał i nim się wspięła, poczekała faktycznie aż Jinpachi wlezie na górę i jeszcze sprawdziła go dodatkowo ostrożnie badając, czy ją utrzyma - gotowa w razie czego jednak zgodnie z pierwotnym pomysłem wejść na górę z pomocą chakry. Na szczęście lina była solidna w wystarczającym stopniu, aby i ona mogła dostać się na górę bez przygód.

Kiedy weszli do środka, Toshiko ciekawie rozglądnęła się po pomieszczeniu - choć naturalnie najbardziej ją zainteresował piec oraz to, co się tam właśnie pichciło. Mimo wszystko, nie polazła od razu tam, zamiast tego chodząc chwilę po pomieszczeniu, na dłużej przystając przy samych książkach kucharskich, wyciągając losowo i przeglądając kilka z nich. Kojarzyły się jej nieco z ojcem, który też - jako jedyny w wiosce - miał taką biblioteczkę. Ciekawe, że kobiecina była piśmienna, w takiej głuszy. No i z nożem też sobie dobrze radziła, ale z drugiej strony - to pewnie nie aż tak zaskakujące, skoro musiała sama wszystko tutaj ogarniać najwyraźniej.

- Spacerek... no powiedzmy. Kieruję się do Yakiniku, ponoć mają tam wyśmienite restauracje i chciałam je zwiedzić. A i może jaką robotę po drodze zgarnąć, jestem kunoichi. Ale w Sakai pierwszy raz, choć zwiedziłam już kawał kontynentu. - odparła, decydując się odpowiedzieć gospodyni, jak i ciekawa nieco odpowiedzi jej nowego kompana. Właśnie, spyta od razu, bo jej to inaczej nie da spokoju. Bez ogródek, jak to ona. - Właśnie, Jinpachi - jak ty tak spacerujesz sam po głuszy, skoro jesteś ślepy? Nie przeszkadza ci to? I w sumie, to masz to od urodzenia, czy to efekt jakiejś rany? -

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 13 sie 2022, o 23:12; Forum: Sakai; Temat: Restauracja na kurzej nóżce; Odpowiedzi: 18; Odsłony: 3590

Re: Restauracja na kurzej nóżce

Szelest z drugiej strony polany, na której stała chatka był dla Toshiko chyba tak samo zaskakujący, jak sam zapach pieczystego oraz - jak zaraz skonstatowała, wciągając nieco głębiej powietrze - chleba, którego w sumie nie jadła od dwóch dni, utrzymując się na suszonej wołowinie otrzymanej od poprzednich gospodarzy i ryżowych ciastkach. Spięła się, gotowa na walkę z jakimś niedźwiedziem albo innym mieszkańcem leśnej kniei, ujrzała jednak zamiast tego zielonowłosego młodzieńca, noszącego się... bardzo praktycznie, trochę jak Daisuke - ale jednak mniej flejowato, co przywitała nawet z niejakim zadowoleniem. U boku podzwaniał mu łańcuch, natomiast zaintrygowała ją opaska, którą miał na oczach. Czy on był... ślepy? A może to jakiś sposób na to, żeby go światło nie raziło? Nie była pewna, ale zanim zdążyła się do niego odezwać, gdzieś z cienia wyszła stara, niziutka kobieta - najwyraźniej gospodyni. Bardzo przyjazna, choć jeśli w takim wieku radziła sobie z łażeniem po tej drabince i po lesie, to musiała jednak mieć niezłą krzepę. Pewnie zaraz zapyta.

- W rzeczy samej, chętnie bym coś przekąsiła i napiła się czegoś - zapachy pieczystego i nadzieja na gościnę mnie tutaj przywiodły. Także z radością przyjmę zaproszenie. - rzuciła w odpowiedzi z dość ciężkim, wyspiarskim akcentem, po czym zerknęła na zielonowłosego. - Eee... ty tam, z opaską. Jestem Toshiko. Potrzebujesz pomocy? Na górę trzeba wejść po drabince linowej. - spytała, gotowa pomóc tamtemu się wspiąć. Nie żeby miała ochotę dzielić się posiłkiem z kim innym, ale ostatecznie staruszka zaoferowała i jemu gościnę.

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 12 sie 2022, o 12:18; Forum: Sakai; Temat: Restauracja na kurzej nóżce; Odpowiedzi: 18; Odsłony: 3590

Re: Restauracja na kurzej nóżce

Poza pragnieniem, okazało się, że doskwierał jej także głód - kiedy jednak już miała zacząć się zastanawiać nad upolowaniem jakiegoś zwierzaka i kombinacją z wnykami, poczuła nęcący zapach pieczystego. Myśli o polowaniu wtedy całkowicie uleciały z jej głowy - ruszyła za zapachem, by zdobyć gotowe pożywienie. Koniec końców, dziewczyna taka jak ona potrzebuje mięsa, żeby mięśnie nie zwiotczały - już i tak czuła spadek muskulatury w ostatnim czasie, który trzeba nadrobić.

Jakież zdziwienie jednak ją spotkało, kiedy jej oczom ukazał się wybitnie niecodzienny widok - pierwszy raz widziała, żeby ktoś zbudował chatę w taki sposób, jak to, co właśnie widziała naprzeciwko. Dość wysoko nad ziemią, na pniu przypominającym kurzą nogę. Wydawało się nawet, jakby ktoś postarał się, aby wyrzeźbić pień nieco i jeszcze bardziej pogłębić naturalne wrażenie. Czemu jednak tak wysoko? Nie chciał tutaj nieproszonych gości? Czy może spokój od zwierzaków? Nie widziała żadnej drabinki, ale może takowa była opuszczana tylko, jak osoba pichcąca coś w środku wychodziła do lasu. Tak czy inaczej, Toshiko była na tyle głodna, że po prostu przesłała nieco chakry do swoich stóp, po czym wspięła się po pniu aż na platformę, na której stała chatka i zapukała do drzwi, licząc na to, że gospodarz, czy też gospodyni dziwnego domostwa okaże się tak samo gościnna, jak większość mieszkańców prowincji.

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 11 sie 2022, o 22:52; Forum: Sakai; Temat: Restauracja na kurzej nóżce; Odpowiedzi: 18; Odsłony: 3590

Re: Restauracja na kurzej nóżce

Szlajając się po szlakach szalenie ślicznego Sakai, Toshiko miała okazję już nieco zakosztować gościnności klanu Akimichi. Większość mieszkańców tej krainy okazała się naprawdę miła, nawet jeśli od czasu do czasu słyszała szepty za swoimi plecami komentujące jej - mimo wszystko jak na ten region niecodzienny - wygląd. Dość często nie potrzebowała nawet odwdzięczać się zapłatą za gościnę, co dla wychowanej w egoistycznym i chciwym towarzystwie piratów Toshiko było dość... zaskakujące. Zupełnie, jakby większość ludzi tutaj miała charakter podobny do jej ojca. Trochę ją to denerwowało, a trochę była pod wrażeniem. Nie zliczyłaby okazji, kiedy byłaby w stanie zapewne zadusić wszystkich domowników i zwiać z ich dobytkiem. Mimo wszystko... nie robiła tego. Wiedziała, że prędzej czy później pewnie popełniłaby błąd i lokalnej władzy udałoby się ją złapać. Zamiast tego korzystała zatem z owej gościnności, pozwalając sobie na leniwe zwiedzanie całkiem przyjemnej krainy. W którymś momencie jednak idąc ku stolicy regionu zgubiła się w lesie, skręcając w którymś momencie ze szlaku w poszukiwaniu wody, niepewna czy zdąży dotrzeć na czas do następnej karczmy.

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 15 cze 2022, o 14:41; Forum: Daishi; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 267; Odsłony: 50506

Re: Szlak transportowy

Pogoda była doskonała do podróży, przejrzyste niebo, lekki wiatr, który przyjemnie chłodził skórę Rekinki. Po drodze znalazła także jakąś rzekę, w której z przyjemnością się wykąpała i chwilę popływała, co dodało jej tylko energii do dalszej wędrówki. Następne tygodnie spędziła na zwykłym biwakowaniu lub zatrzymujac się w przydrożnych ryokanach bądź u zwykłych ludzi, którzy oczywiście często ze zdziwieniem obserwowali jej dziwaczny tutaj wygląd - do tego się jednak przyzwyczaiła. Ze dwa razy wdała się w bójkę, raz spędziła noc z jakimś całkiem przystojnym myśliwym i jeszcze dostała całkiem porządną potrawkę z królika rano - ogółem, podróż była bardzo przyjemna. A co do celu? Postanowiła, że będzie powoli zmierzać ku Cesarstwu (nie chciała sobie narobić jednak ZBYT wielu problemów), ale jednocześnie zwiedzić prowincję legendarnych ponoć w tych stronach żarłoków, niejakich... Akimichi. Była bardzo ciekawa, jak wygląda ich kraina i od niej postanowiła zacząć swoje zwiedzanie. Ponadto, w sakiewce powoli pokazywało się dno, więc najwyższa pora była, aby się o to zatroszczyć i nieco zarobić. Na granicach prowincji chyba była jakaś wojna, więc może po części sprawi to, że i w samym Sakai będzie potrzeba więcej rąk do pracy.

[Z/T]

Dokąd: Sakai
Przez: Soso, Yusetsu
Środek transportu: Pieszo
Czas podróży: 1.5h

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 15 cze 2022, o 14:31; Forum: Daishi; Temat: Wioska Akatori; Odpowiedzi: 299; Odsłony: 37702

Re: Wioska Akatori

Po pojedynku z Daisuke, który okazał się twardym sukinsynem - i to się chyba najbardziej podobało Toshiko w tym facecie - rozdzielili się, zaś dziwaczny Badacz zniknął, nie wiadomo gdzie. Zresztą sama Toshiko miała nieco dość gór i postanowiła zmienić miejsce pobytu, po raz kolejny spędzając miesiące w podróży. Jeszcze w Akatori przysiadła, pożegnawszy się z Daisuke, zastanawiając się gdzie udać się dalej - nadal nie chciało jej się wracać do Cesarstwa, gdyż wiedziała że jak tylko wróci - pewnie już tak łatwo jej nie puszczą z powrotem. Pytanie jednak, gdzie się udać? Piła i myślała, jakimś cudem dogadując się z właścicielem karczmy, który podzielił się z nią jakąś starą mapą, cholera wie jak precyzyjną - niemniej chyba na tyle dokładną, żeby była w stanie chociaz mniej więcej ogarnąć kurs, jaki chce obrać. Na południu słyszała, że jest sucho i gorąco, tam zatem nie miała zamiaru się udawać. Głębokie Odnogi bezpośrednio na południu także nie nęciły, nie zamierzała dać się czemuś zeżreć bez potrzeby. Jej wzrok przebiegał kolejne możliwości, podczas gdy w głowie odrobinę szumiało. Następnego ranka miała już jednak pomysł na to, gdzie udać się dalej. Wstała dość wcześnie, po czym ruszyła w trasę.

[Z/T]

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 15 cze 2022, o 13:07; Forum: Ogłoszenia i Kontakt z Administracją; Temat: Prośby do administracji; Odpowiedzi: 2442; Odsłony: 291959

Re: Prośby do administracji

A ja poproszę kolorki z powrotem. Przypomnę sobie, co się u Rekinki działo.

//done Kabuki

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 29 wrz 2021, o 13:07; Forum: Daishi; Temat: Wioska Akatori; Odpowiedzi: 299; Odsłony: 37702

Re: Wioska Akatori

Ach, tego Toshiko było potrzeba. Porządnego pojedynku, - nawet jeśli jej przeciwnik był świeżo zaleczony po ostatnio odniesionych ranach, to Daisuke wydawał się twardym skurwielem, takim jakich Toshiko lubiła najbardziej. Krew w niej buzowała radośnie, a wczoraj nawet nie popiła specjalnie, więc i kac jej nie męczył. Tylko to słońce trochę wkurwiało. Dlatego zaczęła pojedynek spokojnie, obchodząc Daisuke po łuku od prawej strony, szczerząc kły i starając się najpierw poprawić nieco swoją pozycję - na chuj w końcu szarżować pod słońce, skoro może trochę wyrównać szanse? Dłonie miała nieco uniesione, gotowa zablokować cios, gdyby jej rywal zaszarżował ostro na nią. Jeśli to się nie stało, to gdzieś na poziomie kałuży zaszarżowała ona sama, podbiegając do Daisuke, biorąc zamach otwierającym pojedynek ciosem jak do techniki Gangeki, zapewne znanej jej rywalowi.. chyba, że źle go oceniła.

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 20 sie 2021, o 10:44; Forum: Daishi; Temat: Wioska Akatori; Odpowiedzi: 299; Odsłony: 37702

Re: Wioska Akatori

Kiedy już noga Daisuke zaleczyła się na tyle, by mógł normalnie funkcjonować - Toshiko zadbała, żeby nastąpiło to jak najszybciej, ciekawa umiejętności nowego kompana - stanęli naprzeciwko siebie, z dala od wioski. Nie była pewna, czy młody facet przed nią stosuje jakieś techniki, ale stawiała raczej na to, że korzysta głównie z taijutsu, przynajmniej sądząc po jego posturze. Mógł zatem z tego wyniknąć ciekawy pojedynek, gdyż ona sama podobnie stawiała na siłę własnych mięśni, zamiast na chakrę. Zapytana o zasady, wzruszyła ramionami.

- Jeśli ci to pasuje, to możemy spróbować bez technik chakrowych jechać, chociaż na moje to nie wydajesz się być ich fanem tak czy inaczej. Poza tym... bez ciosów w tył głowy, bo dobrze by było jednak przypadkiem się nie zajebać tutaj nawzajem. Chociaż oczywiście mówię to ze względu na twoje dobro. - wyszczerzyła zęby Rekinka, pewna, że jej kompan myślał dokładnie przeciwnie, po czym stanęła jakieś 10 metrów naprzeciwko niego, gotowa do walki.

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 20 sie 2021, o 10:41; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Toshiko PH; Odpowiedzi: 9; Odsłony: 1765

Re: Toshiko PH

Przejdź do posta

autor: Hoshigaki Toshiko: 17 sie 2021, o 14:19; Forum: Daishi; Temat: Wioska Akatori; Odpowiedzi: 299; Odsłony: 37702

Re: Wioska Akatori

Toshiko parsknęła, słysząc zarówno wizję Daisuke zjeżdżającego na ośle z gór, jak i wizję jego kopiącego tyłek Cesarza. Ta, to byłby piękny widok. Ciekawe tylko, ile mocy się kryje za tymi buńczucznymi stwierdzeniami? Przypomniała sobie, że chciała sama przekonać się, jak dobrym wojownikiem jest Daisuke, dlatego pomiędzy kęsami jedzenia i łykami napitku odparła:

- Chętnie zobaczę, jak się naparzasz z Cesarzem, ale najpierw może odpocznij, a potem zrobimy sobie ten sparing, o którym mówiliśmy. Bo jeśli mnie nie dasz rady, to Cesarzowi tym bardziej. - wyszczerzyła rekinie zęby w uśmiechu. - A co do żarcia, to w sumie sama nie wiem, jak nasi rolnicy dają radę coś wyhodować. Mamy trochę gorących źródeł, to może jakoś niedaleko nich gleba jest cieplejsza czy coś, nie mam pojęcia. Ale podejrzewam, że gdyby nie ryby i handel z Ryuzaku, to Klify przymierałyby głodem - i tak im się to zdarza. Dlatego też tyle osób do wolnych załóg ciągnie, bo często łatwiej tak się utrzymać, zwłaszcza jak się nagle okaże, że plony poszły się jebać, bo jednak pogoda nie dopisała. -

Resztę posiłku spędziła rozmawiając o mniej i bardziej trywialnych detalach z Daisuke, po czym poszła wynająć dla nich pokoje. Najbliższy tydzień spędziła sama na treningach oraz na pilnowaniu, by rany Daisuke dobrze się goiły. Im szybciej będzie na nogach, tym szybciej będą mogli spróbować się przeciwko sobie. Gdy ten wreszcie doszedł w pełni do sił, zaciągnęła go na nieużytkowane pole niedaleko wioski, gdzie mieli dużo miejsca na starcie.

Przejdź do posta

Znaleziono 147 wyników

Strona 1 z 10
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
10
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane