Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 1235 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 1235 wyników

Strona 1 z 83
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
83
Następna

autor: Minoru: wczoraj, o 23:12; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Szlak prowadzący na północny-zachód; Odpowiedzi: 34; Odsłony: 964

Re: Szlak prowadzący na północny-zachód

Minoru znowu to zrobił. Poczuł się zbyt pewnie i starał się wyciągnąć jak najwięcej informacji z przeciwnika. I nawet gdy jego instynkt krzyczał, że czas zaatakować, on wciąż tylko się bronił. Był to zapewne efekt jego ostatnich kilku misji, podczas których jego przeciwnicy nie stanowili aż takiego zagrożenia. Znajdował się jednak na linii frontu, tam gdzie wojna trwała w najlepsze.
Gdy w końcu postanowił zareagować, uwolnił z siebie dużą dawkę chakry raitonu, która miała uwolnić go z objęć przeciwnika. Plan udał się połowicznie, gdyż, rzeczywiście udało mu się uwolnić z uścisku, lecz nie uchroniło to go, przed gongiem w twarz, który zabolał go mocniej, niż przypuszczał że będzie. Co gorsza, tak jak przypuszczał przeciwniczka zza jego pleców, również nie próżnowała i zaatakowała go swoją własną techniką. Minoru przewidywał co prawda taki obrót zdarzeń i nawet gotów był do wykonania uniku, jednakże strzał na twarz zamroczył go na tyle, że Rakuraiowi nie udało się całkowicie uniknąć nadchodzącego ataku. Minoru mógł poczuć jak kilka wężowych par zębów wbija się w jego nogi, sącząc jednocześnie do jego ran truciznę. Rakurai aż zasyczał z bólu, czując jak jego ciało traci coraz bardziej siły.
– Dawaj! - zrugał samego siebie, zmuszając się do kontrataku. Nie miał szansy by walczyć z oboma na raz. Musiał skupić się na jednym i mieć nadzieję, że wyeliminuje go szybciej, niż on jego. Dlatego też wciąż utrzymał wokół siebie swoją raitonową klatkę, miał to być jednocześnie zabieg psychologiczny, by przeciwnik zdawał sobie sprawę, że atak na niego oznacza również porażenie, a jednocześnie taktyka ząb za ząb. Oprócz tego, Rakurai, uniósł swą dłoń przed siebie, z palcami wycelowanymi w kierunku oponenta, skumulował w niej bardzo skondensowaną chakrę raitonu, dokłanie jak do chidori, a następnie wydłużył ją, z dużą szybkością wprost w przeciwnika.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 15 cze 2025, o 18:50; Forum: Sabishi; Temat: Wioska Osake; Odpowiedzi: 109; Odsłony: 5508

Re: Wioska Osake

Misja dla Klanu Kaguya A:
“Pustynne Porozumienie” Osamu

Kolejka 18:
Osamu: 17
Minoru: 18

Osamu niczym piaskowy rekin zwietrzył krew. Widoczny daleko przed nim cel, spowodował, że postanowił nie dawać przeciwnikowi nawet cienia szansy na przetrwanie.
Natychmiast posłał sygnał w kierunku swoich kopii nakazując im stworzenie swoich własnych tworów, po dostaniu się na które, mogły w końcu nie tylko dogonić go, ale również i przegonić Osamu.
Nim się jednak tak stało, Uesugi, złożył kolejne pieczecie, do stworzenia jednej z najbardziej dewastujących technik dotonu. Gdy tylko uderzył w ziemię, dwie ogromne kopuły wzniosły się do góry. Mężczyzna, który był celem techniki zatrzymał się momentalnie na ten widok i najwyraźniej nie mógł nic zrobić na tak zmasowany atak. Obie kopuły zamknęły się wokół niego, zamykając w szczelnym sarkofagu, a być może nawet i zabijając.
W tym samym czasie, kamienne smoki zdołały zaledwie dotrzeć do wysokości Osamu.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 14 cze 2025, o 15:21; Forum: Sabishi; Temat: Wioska Osake; Odpowiedzi: 109; Odsłony: 5508

Re: Wioska Osake

Misja dla Klanu Kaguya A:
“Pustynne Porozumienie” Osamu

Kolejka 17:
Osamu: 16
Minoru: 17

Wiadomość jaką przyniósł strażnik zmroziła wszystkich. Liderzy bez słowa zaczęli przyglądać się sobie nawzajem z podejrzliwym spojrzeniem. Tylko Osamu miał to wszystko w dupie. Skoro ktoś porwał ciało, to musiało wydarzyć się to niedawno. A skoro wydarzyło się to niedawno, to hiena cmentarna musiała być gdzieś blisko.
Przeleciał przez namiot niczym błyskawica, wykorzystując 100% tego co pozwalało mu ciało. Oczywiście golem nie mógł pozwolić sobie na aż tak dużo i z każda chwilą zostawał z tyłu coraz bardziej, lecz przezorny białowłosy odczekał do momentu, gdy te się z nim zrównają nim wpadł do miejsca gdzie powinni znajdować się denaci. Tych rzeczywiście nie było. Białowłosy mógł dostrzec miejsce, w którym położono oba ciała obok siebie, ponieważ miejsce to przesiąknęło krwią denatów. Dostrzegł również długie rozdarcie w połach namiotu, które musiano wykonać za pomocą jakiegoś bardzo ostrego narzędzia. Tym co mógł dostrzec jeszcze, to pojedyncza para śladów, która ciągnęła się od stołu, na zewnątrz.
Pierwsze wyskoczyły klony, a zaraz za nimi Osamu. Niestety, złodzieja ciał nigdzie nie można było dostrzec, oddalił się on wystarczająco daleko. Lecz pozostawił za sobą wyraźne ślady, które pozwalają go namierzyć. Wszyscy ruszyli do przodu, lecz szybko stało się jasne, że kamienne klony nie nadążają w pościgu za uciekinierem, nawet jeżeli niósł on na sobie aż dwa ciała. Osamu nie miał wyjścia i musiał pozostawić ich z tyłu i liczyc na to, że dobiegną one do niego gdy ten będzie kupował czas.
Na całe szczęście Osamu, on był wystarczająco szybki by dogonić uciekiniera trzymającego ciało. Ponieważ po kilkunastu minutach pościgu, dostrzegł on sylwetkę osoby, niosącej coś dużego na ramieniu, która oddalała się od Osake. Odległość od celu 40 metrów. Odległość od klonów 50 metrów.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 14 cze 2025, o 11:15; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Szlak prowadzący na północny-zachód; Odpowiedzi: 34; Odsłony: 964

Re: Szlak prowadzący na północny-zachód

Minoru wciąż grał na czas, atakując swego przeciwnika w sposób, który nie miał prawa się udać. Jednocześnie starał się wyciągnąć jakiekolwiek informacje ze swych przeciwników i wyglądało na to, że wreszcie został mu rzucony jakiś okruch. Generał Bubaigara, stał za tymi atakami na konwoje. Dzicy mieli w swoich szeregach człowieka, który znał się na taktyce.
– Generał?! - Zapytał zdziwiony, zastanawiając się, czy tamci powiedzą coś więcej. Jednocześnie zdał sobie sprawę, że jego przeciwnik, przez opieszałość Minoru uzyskał przewagę, nad Rakuraiem. Z jego ramienia bowiem, wyłonił się wąż, który zaczął oplatać się wokół jego ramienia. Technika której świadkiem, był w Kotei, podczas pierwszych walk z dzikimi.
– Kss! - zasyczał zirytowany, wiedząc że to koniec podpuszczania tamtych i jeżeli nie zrobi zaraz czegoś, to zostanie unieruchomiony. Odruchowo zwolnił jedną z rąk i chciał chwycić za drugą rękojeść. Lecz zdał sobie szybko sprawę z tego, że przeciwnik stał za blisko i nie zdoła wysunąć na tyle katany by zadać cios. Puścił więc rękojeść, decydując się na wykorzystanie jednej z nowych technik jakie znalazły się w jego arsenale.
Zrobił wdech, by uspokoić rytm serca, jednocześnie skupiając chakrę raitonu w swym ciele. Następnie rozesłał tą chakrę po całej skórze, następnie wypychając ją poza ciało, wytwarzając w ten sposób serię wyładowań, która miała okryć jego ciało niczym klatkę. Gdy tylko przeciwnik zwolni swój uścisk, Minoru odskoczy do tyłu, chowając katanę do kabury.
– Było blisko. Może zechcecie powiedzieć mi coś więcej o sobie. Na przykład dlaczego wciąż atakujecie nasze ziemie? Wydaje mi się, że udało wam się podbić wystarczająco dużo by pomieścić was wszystkich, po co zatem pchać się dalej w głąb kontynentu? - Starał się zachować spokój. Teraz gdy otaczała go raitonowa klatka, czuł się bezpieczniej i na pewno przeciwnik pomyśli dwa razy nim zbliży się do niego. Jednocześnie wciąż skupiał się na drugim z przeciwników. Tej która atakowała za pomocą chakry i mogła stanowić największy problem. Gdyby chciała zaatakować go od tyłu, byłby gotów uskoczyć.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 14 cze 2025, o 10:41; Forum: Sabishi; Temat: Wioska Osake; Odpowiedzi: 109; Odsłony: 5508

Re: Wioska Osake

Misja dla Klanu Kaguya A:
“Pustynne Porozumienie” Osamu

Kolejka 16:
Osamu: 15
Minoru: 16

Pojawienie się trzeciego z liderów spowodowało, że walcząca dwójka umilkła i skierowała swój wzrok w jego kierunku. Ich twarze były tak całkowicie bez wyrazu w tym momencie, że Osamu za nic nie mógł odczytać co też siedzi im w głowach. Odprowadzili go swym wzrokiem, aż do momentu gdy ten zbliżył się do Uesugiego i następnie niby od niechcenia czekali na moment gdy będą znów potrzebni. Wydawało się jednak, że nie usłyszeli ani słowa z tego co usłyszał Osamu.
- Och oczywiście, że wiem, mając na myśli jego, miałem na myśli jego zwłoki. Czy przeszukaliście je? Czy znaleźliście pieczęc?! - Lider Suna no Kaze wyglądał na poirytowanego pytaniem Osamu, jakby marnował czas. Dlatego też odetchnął z ulgą, gdy kazano przynieść ciało Tatsuo, a dwóch strażników ruszyło po nie natychmiast. Osamu miał teraz chwilę by zadać jeszcze kilka pytań. Zadał więc pierwsze.
- Czy to nie oczywiste?! Któryś z tych podrzędnych kupczyn postanowił grać nieczysto i wyeliminować mnie z targów! Mieli jednak pecha, ponieważ ich zabójca wybrał zły moment gdy akurat wysłałem wiadomość do mojego księgowego! - Lider był wyraźnie niezainteresowany tym pytaniem. Choć po jego tonie głosu dawało się wyczuć, że według niego sprawa była jasna i jedyne co pozostało to dowiedzieć się, kto stał za tym wszystkim. Nawet obrzucił oskarżycielskim wzrokiem dwoje pozostałych liderów, lecz żaden z pozostałych nawet nie drgnął.
Do pomieszczenia, nagle wpadł jeden ze strażników, dysząc potężnie. Wyglądał na wystraszonego, jakby coś się stało. Pośpiesznie zbliżył się od Osamu.
- Zniknęli! Oba ciała zniknęły, a na płachcie namiotu jest rozcięcie na tyle duże, że zmieściłby się tam człowiek! - Przekazał wiadomość, łamiącym się głosem. Niestety zrobił to w na tyle niedyskretny sposób, że wszyscy w pomieszczeniu mogli usłyszeć jego słowa.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 13 cze 2025, o 14:37; Forum: Piszemy o wszystkim!; Temat: [10 rocznica forum] Pierwszy (nie)Oficjalny turniej PVP SW; Odpowiedzi: 193; Odsłony: 13729

Re: [10 rocznica forum] Pierwszy (nie)Oficjalny turniej PVP SW

Woda okazała się jednak potężniejsza od ognia, lub też psychika Minoru okazała się większa od psychiki Ognistego wuja i to on wyszedł z tej batalii zwycięsko. Co więcej, do Minoru uśmiechnęli się chyba wszyscy bogowie, ponieważ lecące w jego kierunku smoki, rozpadły się nagle same z siebie. Rakurai nie rozumiał co własciwie się z nimi stało, ale nie zamierzał narzekać. Brał od życia to co mu dawało. Tak samo jak nie zamierzał narzekać na to, że Hiromi zdołała wyminąć go i pobiec dalej. Bez Soska nie stanowiła ona dla niego problemu. Zresztą, teraz, gdy wszyscy zawodnicy byli rozstawieni po kątach, Minoru musiał przemyśleć swoją taktykę. On był ranny i do tego stracili medyka.
Złożył więc pojedyncza pieczęć tygrysa używając Suiton: Kirigakure no Jutsu by zapewnić sobie odrobinę bezpieczeństwa. Co prawda Shins nie będzie nic widział, ale byli już na końcówce turnieju, teraz każdy musiał grać do własnej bramki.
Gdy tylko Mgła okryje jego otoczenie, zacznie przemieszczać się w kierunku walczących Ren i Soueia. Po drodze zacznie składać pieczęci do Suiton: Suidanha, którym będzie chcial plunać w plecy Soueia.
Oczywiście, przez cały ten czas zwraca uwagę na swoje otoczenie za pomocą sensora, zwłaszcza na Tenshi, Iczira i Hiromi, których źródła chakry wyczuwał doskonale. Jeżeli ze strony któregoś z nich nadchodziłby jakiś atak, odpowiedziałby za pomocą Suiton: Suijinchū.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 13 cze 2025, o 13:33; Forum: Sabishi; Temat: Wioska Osake; Odpowiedzi: 109; Odsłony: 5508

Re: Wioska Osake

Misja dla Klanu Kaguya A:
“Pustynne Porozumienie” Osamu

Kolejka 15:
Osamu: 13
Minoru: 14

W głowie Osamu kręciło się tysiące myśli na temat tego co mogło pójść nie tak. Nieobecność trzeciego z liderów kompanii handlowej i to akurat tego, który był przywódcą dwóch denatów brzmiała conajmniej podejrzanie i raczej nie mogło być w tym przypadku... prawda? Uesugi wiedział jednak, że musi jeszcze zająć się opanowaniem tego chaosu, ponieważ pomimo tego, że ludzie słuchali go, to wykonywali jego rozkazy w zupełnie różne sposoby. Dlatego też wydał on kolejne rozkazy straznikom.
Po pierwsze, mieli rozpędzić ludzi, tak by pomieszczenie w którym się znajdowali, opustoszało i Osamu mógł porozmawiać na spokojnie z przybyłymi liderami, a także by nie zaogniać wiecej konfliktów. Po drugie, mieli usunąć z pomieszczenia ciała denatów, by nie wzbudzały one niepotrzebnych emocji. Po trzecie, to klony miały teraz zapewniać im bezpieczeństwo w tej części namiotu.
Oba rozkazy zostały wykonane natychmiast. Ciała denatów zostały zebrane przez 4 strażników i przeniesione do osobnego pomieszczenia, z dala od wzorku gapiów. Natomiast ludzi, rozdzielono pomiędzy różne pomieszczenia, tak by nie dochodziło do dalszych eskalacji pomiędzy przybyszami z Shigashi jak i pozostałymi grupami kupieckimi. Oczywiście, strażnicy najszczelniej obstawili część w której przebywali kupcy z shigashi. W końcu, gdy zostali sami. Osamu mógł przejść bezpośrednio do obu liderów.
- Wydaje mi się to oczywiste. Suna no Kaze było na najlepszej drodze do wygranej targów, więc Hōshō Suigyō wysłało swoich siepaczy by zamordowali ich lidera. Z tego co jednak widzę, to zamach się nie udał, skoro nie było tu ciała lidera. - Pierwszy odezwał się lider Suien Shosa. Mówił głosem spokojnym, wręcz nauczycielskim. Choć gdy wspominał o tym, że zamach się nie udał, to spojrzał ukradkiem na lidera kupcow z Shigashi, a jego ton głosu zmienił się w bardziej kpiący. Na reakcję nie trzeba było długo czekać.
- Twoje kłamstwa są coraz łatwiejsze do odkrycia mój drogi. Każdy osobnik, który mia iloraz inteligencji większy od rozmiaru buta, wie, że lokalne władze nie oddałyby Shigashi tych źródeł, nawet gdybyśmy byli jedynymi którzy stanęliby do tego zlecenia. Po tych kilku dniach targów, stało się to dla mnie oczywistym, że marnujemy tutaj tylko swój czas. Zatem, jedynym który uzyskałby korzyści z tego zamachu, byłbyś ty i twoje Suien Shosa! - Drugi z liderów odpowiedział równie spokojnie, jakby właśnie siedział przy stole, popijając herbatkę. Co więcej, Osamu mógł dostrzec, że ów mężczyzna musiał być doskonałym wręcz kłamcą, ponieważ mówił w taki sposób, że nie dało się odkryć czy mówi prawdę czy też nie.
- Błagam cię. Wszyscy wiedzą tutaj, że to twoi siepacze krążą po wiosce i szukają ofiar dla siebie. Co rusz moi ludzie skarżą się, że ktoś z Shigashi im groził! - Wyglądało na to, że Osamu nie będzie musiał nawet za wiele mówić, ponieważ panowie przeprowadzą całą dyskusję za niego. A jednak dało się wyczuć, że wojnę nerwów przegrywał lider Suien Shosa. A przynajmniej był on gorszym pokerzystą, aniżeli lider Hōshō Suigyō. Wtem do pomieszczenia wpadł jakiś strażnik, który pośpiesznie podszedł do samego Osamu i szepnął mu do ucha.
- Lider Suna no Kaze przybył, wygląda na roztrzęsionego.- Gdy tylko skończył, do pomieszczenia wszedł niski, otyły mężczyzna, który mimo wyraźnego roztrzęsienia, bił od siebie aurą podobną, jak pozostała dwójka.
- Gdzie on jest? Gdzie jest Tatsuo?! Muszę natychmiast go zobaczyć! - Zażądał drżącym głosem, którego ton pomimo tego jasno wskazywał, ze nie ścierpi sprzeciwu. Podszedł on do Osamu, tak, że mógłby szepnąć mu na ucho.
- Jest on w posiadaniu czegoś, co może wpłynąć na przebieg tych targów! - Wyjaśnił mu tak, by pozostała dwójka nie mogła usłyszeć.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 13 cze 2025, o 12:27; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Szlak prowadzący na północny-zachód; Odpowiedzi: 34; Odsłony: 964

Re: Szlak prowadzący na północny-zachód

Ostrze udeżyło tak jak przewidział i tak jak założył nie zrobiło na jego przeciwniku najmniejszego wrażenia. Poprostu Minoru nie był jednym z tych siłaczy, a bardziej opierał się na swoich chakrowych technikach. Tylko, że jego plan zakładał wybadanie obojga, czyli musiał spowodować by poczuli się komfortowo. Na całe jego szczęście, oboje okazali się dość gadatliwi, choć ich dialekt był bardzo nieprzyjemny.
– Minrou Rakurai, Sentoki w służbie szczepu Uchiha i podwładny rady Ryuzaku. Kurtuazja nakazuje by przedstawić się swojemu przeciwnikowi! - Skoro nie chcieli odpowiedzieć na to pytanie to może chociaż się przedstawią. Chwycił jednocześnie mocniej rękojeść ostrza i zaczął napierać na przeciwnika. By jednak nie wydało się jego zachowanie dziwnym, zebrał chakrę suitonu w swych ustach, wypluwając ją w postaci niedużych igiełek wprost w przeciwnika. W między czasie wciąż obserwował swym sensorem co się działo z drugim przeciwnikiem, gotów uskoczyć, gdyby ten zaatakował. A także śledził poczynania Ariiego, który miał zabrać woźnicę w bezpieczne miejsce.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 12 cze 2025, o 00:21; Forum: Sabishi; Temat: Wioska Osake; Odpowiedzi: 109; Odsłony: 5508

Re: Wioska Osake

Misja dla Klanu Kaguya A:
“Pustynne Porozumienie” Osamu

Kolejka 14:
Osamu: 13
Minoru: 14

Po pierwszym szoku, jakim było odnalezienie ciał, nastał moment chaosu, jaki przyniosły słowa Osamu. Ludzie, którzy już wcześniej byli przeciwko Shigashi, teraz znaleźli kolejny powód by nienawidzić przybyszów. Osamu mógł przyglądać się, jak kupcy i ich ochroniarze, obezwładniają każdego kto miał odcień skóry nie wystarczająco brązowy. Sam Osamu również dołączył do tego wydarzenia, choć nie bezpośrednio. Jego klony bowiem napadły na grupkę mężczyzn, którzy wcześniej mieli utarczkę z jednym z denatów. Oczywiście, że nie stanowili oni najmniejszego wyzwania dla jego kamiennych tworów. I oczywistym było również to, że natychmiast zaczęli twierdzić, że nie mieli z tym nic wspólnego. Oczywiście, że tak, co mieliby robić innego?
Zdarzyło się jednak jeszcze coś. Jeden ze strażników podszedł do Tatsuo i Nonaki z płachtą, którą chciał ich okryć. Jednak nie zdobył się na ten ruch, tak długo jak nie dostał cichego pozwolenia od Osamu, który najwyraźniej przejął tutaj dowodzenie. Dopiero wtedy okrył on oba ciała, tak by ludzie wreszcie nie musieli na nich patrzeć. Trzeba było jednak rozwiązać zagadkę tego morderstwa.
Uesugi, przywołał do siebie kolejnego strażnika i gdy tylko ten znalazł się w jego bezpośrednim sąsiedztwie, przekazał mu rozkaz, który mógł usłyszeć tylko on. Strażnik skinął głową, w geście porozumienia i natychmiast ruszył by wykonać powierzone mu zadanie. Nim jednak przybędą najważniejsi kupcy w namiocie, Osamu, postanowił przemówić jeszcze do swoich braci i sióstr. Poprosił ich o spokój i o podzielenie się wszelkimi poszlakami. Rozsądnie jednak zdecydował, że to nie on, będzie wysłuchiwał mają mu do powiedzenia. Rozsądnie, ponieważ gdy tylko skończył, natychmiast znalazła się bardzo liczna grupa osób, które miały coś do powiedzenia, a rzucili się oni do bogu ducha winnych strażników. I nawet nie trzeba było mówić o tym, w czyim imieniu działa Osamu. Ludzie wciąż jednak działali pod wpływem ogromnych emocji.
Kolejnym rozkazem, przywołał do siebie swoje klony. Te zbliżyły się, ciągnąc za sobą pochwyconych mężczyzn.
- To nie my! - Powtórzył jeszcze raz, pochwycony mężczyzna, tym razem stojąc twarzą w twarz z Osamu.
- Chcieli nas wyruchać, to mieliśmy ich nastraszyć tyle. Nie jesteśmy mordercami, tylko kupcami. To, że kupcy z shigashi nie dadzą się oszukać z uśmiechem na twarzy, nie oznacza, że jesteśmy mordercami! - Mężczyzna był wyraźnie zły. Wystraszony i zły. Mówił podniesionym głosem, agresywnym, jakby chciał komuś grozić. Lecz jego oczy mówiły jasno, że się boi. Osamu docisnął ich jeszcze bardziej, pytając o to gdzie się podziewali przed morderstwem.
- Graliśmy w kości w naszym pokoju! - Odpowiedział tym samym tonem co poprzednio, a jego kompani tylko kiwali głowami, wtórując mu jego rewelacjach. Osamu wiedziony jakimś szóstym zmysłem, wysłał dwa ze swoich klonów w głąb namiotu, by ci pilnowali porządku, a przede wszystkim jego samego. Chwilę później do białowłosego zbliżył się kolejny strażnik.
- Przyprowadziliśmy lidera Suien Shōsha oraz Hōshō Suigyō wciąż szukamy lidera Suna no Kaze. Podobno widziano go, jak opuszczał namiot tuż po obradach i udał się z kilkoma ze swoich ludzi w kierunku ptaszarni. Niedługo powinniśmy go znaleźć.- Przekazał wiadomość i rzeczywiście, w pomieszczeniu pojawiło się dwóch starszych mężczyzn, którzy swoją postawą budzili wyraźny respekt. Chyba jako jedyni nie okazywali swoją postawą żadnego strachu, jedynie zimną i skalkulowaną irytację. Wraz z nimi weszło jeszcze kilka osób, które wyglądały na ich prywatnych ochroniarzy. Strażnik chciał już odejść kiedy dostrzegł leżące na ziemi ciała.
- Nie powinniśmy zabrać ich gdzieś? - zapytał Osamu, by po odpowiedzi ulotnić się by wykonać polecenie jakie dostał od białowłosego.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 11 cze 2025, o 18:09; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Szlak prowadzący na północny-zachód; Odpowiedzi: 34; Odsłony: 964

Re: Szlak prowadzący na północny-zachód

Czekali. Minoru czuł jak adrenalina wydłuża mu każdą sekundę, jak bardzo zaczyna się niecierpliwić i jak bardzo pragnie by już się zaczęło. Było to dziwne, ponieważ miał już tyle lat, tak wiele razy walczył w swym życiu, ba przecież walczył z całą armią dzikich w Kotei. A jednak, gdy tylko zbliżała się walka, czuł się jak młodzik, który pierwszy raz ma walczyć na poważnie.
W końcu jednak nastał ten moment. Minoru czuł jak ich przeciwnicy ruszyli do ataku. Wiedział, że pierwszy z nich zaatakował bezpośrednio, a drugi za pomocą chakry. Ich woźnica zaczął krzyczeć w niebogłosy, jakby zobaczył samego diabła. Minoru westchnął i poczuł wyrzuty sumienia. Mógł wyjść wcześniej, zajść obu przeciwników i uratować życie tych, którzy właśnie padli martwi lub ranni. Lecz nie był pewnym, czy ci nie wykryliby go. Wtedy mogli by uciec. Teraz jednak oboje znajdowali się w jego zasięgu. Jego dłonie złożyły się w trzy pieczęcie, narzucając na obu walczących proste genjutsu Kori Shinchu no Jutsu. Teraz już im nie zwieją.
– Broń ludzi! - Warknął do Ariiego, czując jak wchodzi na wyższy bieg, chwycił lewą dłonią za tsubę, ustawiając ją w odpowiednim położeniu, a prawą na rękojeści i ruszył. Wybiegł na pełnej z wozu, wybijając się z miejsca w którym siedział woźnica, wprost na tego, który zaatakował żołnierzy w sposób bezpośredni. Po prostu, gdy tylko był blisko, wyciągnął swoje ostrze, tak jak uczył go Yasuo i uderzył klingą w przeciwnika.
– Kim jesteście i co tu robicie?! - Nie spodziewał się, by jego atak zdołał zadrasnąć tamtego, nie z siłą jaką dysponował Minoru. Lecz nie to było teraz najważniejsze, wpierw chciał dowiedzieć się z kim ma do czynienia i co mu zdradzi jego przeciwnik. Miał tylko nadzieję, że Arii nie zrobi nic głupiego.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 10 cze 2025, o 23:57; Forum: Sabishi; Temat: Wioska Osake; Odpowiedzi: 109; Odsłony: 5508

Re: Wioska Osake

Misja dla Klanu Kaguya A:
“Pustynne Porozumienie” Osamu

Kolejka 13:
Osamu: 12
Minoru: 13

Sytuacja spaprała się niemalże momentalnie. Odkrycie dwójki zwłok wprawiło w osłupienie niemalże wszystkich, a rosnąca ilość gapiów tylko pogarszała sytuację. Na całe szczęście na straży porządku stał nasz białowłosy bohater, który momentalnie poczuł przypływ adrenaliny, która pchnęła go do działania.
Uwolnił on liczne pokłady swojej chakry, w fizycznej formie, zmuszając wszystkich tu zebranych do posłuszeństwa. Ci najbliżej, zlęknieni nawet uskoczyli, niczym oparzeni od Osamu. Jednocześnie, stanowczym głosem, rozkazał obudzić wszystkich strażników i odizolować namiot od świata zewnętrznego. A wszystko to w akompaniamencie coraz bardziej wystraszonych ludzi.
Uesugi, wiedział że nie ma za wiele czasu, że musi działać natychmiast by nie pozwolić agresorom na wykonanie dalszej części swego planu. Wyszedł więc przed tłum i przemówił do zebranych, przedstawiając denatów, tak by każdy dobrze wiedział z kim ma do czynienia. Ale zrobił coś więcej. Zdradził, że oboje mieli już wcześniej zatargi z innymi członkami targów. Że przybysze z Shigashi, już wcześniej dybali na ich dwójkę. Po tłumie poniósł się złowrogi szmer, a członkowie delegacji z Shigashi, momentalnie zaczęli wycofywać się, starając nie zwrócić na siebie uwagi. I na nic zdało się dodanie przez Osamu zdania, że przynajmniej tak twierdzili denaci. Nikt już go nie słuchał.
Kupcy zaczęli rozglądać się na boki i łapać każdego kto nie wyglądał na mieszkańca pustyni. Ludzie starali się bronić, lecz byli w dużej mniejszości. Sam Osamu, również nie pozostawał bierny. Wypatrzył bowiem tamtą grupkę, którą spotkał na zewnątrz. Jeden mentalny rozkaz wystarczył, by jego klony dopadły tamtych, przyciskając ich do ziemi.
- To nie my! - wykrzyczał jeden z nich, ten który ostatnio rozmawiał z Usegim. W między czasie przybyło kilku dodatkowych strażników, którzy widząc co się zadziało, sami stracili odrobinę rezonu. Wszyscy oprócz jednego, który zerwał jakąś zasłonę i ruszył w kierunku ciał by okryć je. Zatrzymał się jednak, by spojrzeć na Osamu, oczekując chyba jakiegoś pozwolenia.

Przejdź do posta

autor: Minoru: 10 cze 2025, o 22:34; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Minoru Rakurai [PH]; Odpowiedzi: 57; Odsłony: 2844

Re: Minoru Rakurai [PH]

Przejdź do posta

autor: Minoru: 10 cze 2025, o 22:28; Forum: Bank; Temat: Minoru Rakurai [Bank]; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 3273

Re: Minoru Rakurai [Bank]

Przejdź do posta

autor: Minoru: 10 cze 2025, o 22:27; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Minoru Rakurai [PH]; Odpowiedzi: 57; Odsłony: 2844

Re: Minoru Rakurai [PH]

Przejdź do posta

autor: Minoru: 10 cze 2025, o 17:28; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Szlak prowadzący na północny-zachód; Odpowiedzi: 34; Odsłony: 964

Re: Szlak prowadzący na północny-zachód

Minoru wsłuchiwał się w opowieść Ariiego, notując w głowie kolejne ułamki informacji, które zdradzał na swój temat. W momencie gdy wspomniał, że jest jedynym członkiem swojej rodziny, który nie potrafi żeglować, aż uniósł brew. W głowie Minoru pojawiła się nawet myśl, na temat problematyczności tego osobnika. Bo czyż nie mogło chodzić o to, że biedak różnił się od reszty ludzi z Cesarstwa, a przez to był poniekąd wyrzutkiem i to czyniło go dziką kartą, która była nieprzewidywalna?
Minoru uśmiechnął się, słysząc śmiech Ariiego, ot zwykła kurtuazja. Lecz na tym opowieść Ariiego została zaprzestana. Sam również chciał usłyszeć co nieco o Karmazynowych Szczytach i ludziach tam mieszkających. Zdziwiło go to, że pytał o jego poprzedni dom, a nie aktualny, lecz skoro takie było jego życzenie.
– Jugo są przybyszami z... od Uchiha. Dlatego wyróżniają się na tle pozostałych mieszkańców. Pozostali są jak góry. Ich korzenie są zapuszczone głęboko i rzadko kiedy opuszczają swe rodzinne strony. Yamanaka mogą wydawać się spokojni, lecz w rzeczywistości, przemawia przez nich najczęściej poczucie bycia lepszymi. - Nie zamierzał oszukiwać Ariiego. Ludzie którym służył do teraz potrafili być najprzyjemniejszymi ludźmi jakich się w życiu spotkało, lecz Rakurai doskonale wiedział, że prawie każdy z nich patrzył na pozostałych z wyższością.
– Hyuga są mniej majestatyczni i chorobliwie zazdrośni o poczucie wyższości Yamanaka. Można powiedzieć, że oba rody nie przepadają za sobą, przez to że każde uważa się za lepszy. No i jeszcze Koseki. Są najbardziej wybuchowi ze wszystkich, choć biorąc pod uwagę standardy kontynentu, wciąż można nazwać ich zrównoważonymi. Gdybym miał powiedzieć co uważam, to właśnie oni trzymają balans w Karmazynowych Szczytach, nie pozwalając Yamanakom i Hyugom skoczyć sobie do gardeł. - Do głowy przyszło mu wspomnienie wojny sprzed kilku lat, gdzie siły Yamanaka i Hyuuga wykrwawiały się na polach bitwy, a między które weszły siły Kosekich rozdzielając obojga i zmuszając do zawarcia pokoju.
– Co zaś tyczy się mojej rodziny… - Przerwał na chwilę zastanawiając się jak ubrać w słowa to co chciał powiedzieć.
– Przez wieki byliśmy pod tak dużą ilością wpływów, że każdy z nas wydaje się zupełnie inny. Mój dziadek był niczym sztorm na morzu. Ciężko było go wyprowadzić z równowagi, ale gdy już się komuś udało, wtedy wybuchał wściekłością która przeraziłaby samego antykreatora… - Aż parsknął na samo wspomnienie dziaduszki, który gdy wpadał w szał to rzucał stołami.
– Mój ojciec przesiąkł natomiast Karmazynowymi Szczytami. Poważny, budzący respekt, zawsze z nienagannym strojem, w pełni oddany swoim obowiązkom jak i rodzinie. Mój brat… nierozważny, ekstrawertyczny, typ człowieka który działa pod wpływem serca. Bardziej przypomina mojego dziadka aniżeli ojca, choć brakuje mu jego wybuchowości. - Z ich dwójki to Sokiro miał większe zadatki na zostanie potężnym Shinobi, lecz los postanowił zakpić z ich dwójki i to Minoru pozostał shinobim.
– No i wreszcie ja. Mogę być spokojnym jak ludzie z Karmazynowych Szczytów, lecz płonie we mnie ogień Kaminari, tak jak i duma Uchiha. - Nie wiedział co więcej powiedzieć o sobie. Nie czuł się skrępowany ani nic z tych rzeczy, po prostu nie było do powiedzenia wiele więcej. Zresztą, musieli kończyć. Jego sensor podpowiedział mu, że ktoś czekał na nich. A nawet dwóch ktosiów.
– Szykuj się. Zaraz się zacznie. - Oznajmił Ariiemu, otwierając jednocześnie oczy i podnosząc się ze swego miejsca, poprawiając ostrza w kaburach. Nie zamierzał nic mówić woźnicy o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Wątpił by woźnica zamierzał ryzykować życiem swoim i swoich ludzi. A Minoru nie chciał dawać tamtym sygnał, że coś się dzieje. Nie zamierzał również zdradzić nic więcej Ariiemu. Zamiast tego wciąż skupiał się na obu źródłach chakry, oczekując na ich pierwszy ruch.

Przejdź do posta

Znaleziono 1235 wyników

Strona 1 z 83
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
83
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane