Shinobi War PBF Naruto

Nick prowadzącego: Takashi
Nick biorącego/biorących udział: Shigemi & Koneko
Rodzaj misji: Grupowa wyprawa rangi B
Streszczenie wyprawy: Shigemi oraz Koneko napotykają się na ranną dziewczynę, która okazuje się shinobim pochodzącym z osady na terenach Ryuzaku. Bohaterowie pomagają mieszkańcom osady przed najazdem bandytów, ucząc ich przetrwania, przygotowań i walki. W starciu z wrogimi ninja rozdzielają się, ale na końcu i tak osiągają sukces.
Link do misji: Start, a potem ładnie po linkach
Ilość postów: Takashi 24, gracze po 23
Rozpoznawalność po misji*: Standardowo na plus w Ryuzaku za bohaterstwo i pomoc w obronie wioski przed najazdem bandytów.
Wynagrodzenie dla gracza*: Dla Koneko standard PH bez Ryo, zaś dla Shigemiego 3 łezka Sharingana, standardowe PH oraz cel wyprawy

"Obojętność"
Wyprawa rangi B - Shigemi & Koneko
Kolejka 24/17+

Podany jak na tacy przeciwnik nie miał szans na dalszą walkę. Nie dość, że był skrępowany drewnem, to jeszcze dyszał ciężko na skutek wyczerpania. Eksploatował swój organizm i zbliżał się do własnej granicy, a chakra z jego ciała ulatywała z każdą następną zdolnością. Trochę ich dzisiaj zużył, najpierw na walkę z Senju, a potem na starcie z Uchihą, nawet nie zauważył, kiedy stracił jej tak energii, był wycieńczony. Shigemi dokończył to, co zaczął, a następnie pożegnał się z jegomościem w niekonwencjonalny sposób, pozostawiając go na pastwę losu. Szarowłosy tracił przytomność, ale też życie, będąc cały czas podtrzymywanym przez drewniane bale. Umierał powoli, a cały proces był bardzo bolesny, można go nawet określić bestialskim. Zapomnijmy o nim.
Gdy władający Sharinganem wojownik zbliżył się do Koneko, od razu rozpoczął leczenie. Medyczna zdolność była skuteczna nawet przy tak poważnych obrażeniach, a wcześniejsze zażycie pigułki ze skrzepniętą krwią na pewno ułatwiło cały proces i polepszyło od razu stan dziewczyny. Kiedy lekarz wykonywał swoją procedurę, wydał krótkie polecenie Narumi, by ta strzegła ich bezpieczeństwa i chroniła ich.
- Ale przed czym? Jesteśmy już bezpieczny. - jej zmęczona twarz ukazywała teraz szczery uśmiech.
Gdy się rozejrzeli, spostrzegli, że w okolicy nie ma już żadnych bandytów. Wszyscy albo uciekli, albo zostali dobici przed obrońców z Nagano. W całej osadzie roiło się od martwych, a także od rannych ciał. Zarówno mieszkańcy osady, jak i zbóje z różnych części prowincji odnieśli straty w tej batalii i choć ta niewielka osada na terenach Ryuzaku ucierpiała najbardziej, to jednak nic nie liczyło się dziś bardziej od zwycięstwa. Niektóre budynki były zniszczone, południowa brama zupełnie zrujnowana, palisada wymagała naprawy, a most na wschodzie odbudowy. Z pewnością śmierć wielu istnień łapała za serce, ale poświęcenie tych, którzy odeszli, nie pójdzie na marne, w końcu dzięki tym trzem ninją wieśniacy zdołali odeprzeć napad nieprzyjaciela. Nieprzyjaciela, który może nie przeważał ich liczebnością, ale z pewnością siłą, doświadczeniem w walce oraz doświadczeniem w używaniu chakry. Sama Narumi by sobie nie poradziła, ale z pomocą Shigemiego oraz Koneko udało jej się to zrobić. Właśnie dziś Nagano dokonało niemożliwego i obroniło się przed atakiem bandytów, a wszystko za sprawą współpracy, wiary oraz nadziei. Nie zapominajmy o tym, że w głównej mierze wszystko udało się dzięki Shigemiemu i jego przywódczym zdolnościom. Jasne, popełnił po drodze kilka błędów i w niektórych sytuacjach źle ocenił warunki, ale to właśnie dzięki jego zaangażowaniu i jego planowi sukces został osiągnięty. Niewielkim kosztem zresztą. To właśnie dzięki niemu mieszkańcy odważyli się użyć przedmiotów codziennego użytku do walki, a ich zapał wzniósł się na wyżyny. Ci, którzy byli w stanie stać o własnych siłach, błądzili po okolicy i rozglądali się, oceniając cały krajobraz. Sprawdzali, kto przeżył, a kto nie, a także upewniali się, czy na pewno nic im już nie zagraża. Widok może na pierwszy rzut oka był tragiczny ze względu na niosącą się wszędzie śmierć i panujące wokół zniszczenie, ale gdzieś między tym wszystkim tliły się płomienie nadziei i wdzięczności. Udało się.
- Shigemi-san, Koneko-san, dziękuję wam. - czerwonowłosa miała pewność, że jest już po wszystkim.
Nie mogła powstrzymać łez szczęścia. Cały czas trzymała rękę Senju i w tym momencie ścisnęła ją mocniej. Mogli odetchnąć z ulgą. To koniec.
Po kilku godzinach. Uzdrowienie Koneko trochę trwało, ale gdy dziewczyna poczuła się lepiej, zaczęli sprzątać całe to pobojowisko. Nawet, gdyby Uchiha chciał wyleczyć także Narumi, ta odmówiła i poprosiła, żeby najpierw zająć się cywilami. W pierwszej kolejności wskazywała tych, których jeszcze dało się uratować. Ludzie z kaplicy zostali wypuszczeni, rodziny rozeszły się, żeby zidentyfikować zwłoki. Choć w powietrzu słychać było lament i płacz nad bliskimi, to jednak coraz większa dawka nadziei unosiła się w powietrzu ze względu na wygraną bitwę. Nagano zwyciężyło. Parę dni zajmie odbudowa wszystkiego, ale w zaistniałych okolicznościach czas nie miał żadnego znaczenia. Liczył się sukces. Liczyło się bezpieczeństwo i zagrożenie, które prawdopodobnie zostało zażegnane. Raczej nikt nie będzie na tyle głupi, by ponownie porywać się z motyką na słońce i atakować osadę tak dobrze zorganizowaną.
- Może to niewiele, ale weźcie to. - na sam koniec w ramach wdzięczności wręczyła dwójce bohaterów torbę z różnymi dobrami.
W torbie było jedzenie, woda oraz jakieś smakołyki, którymi mogli się podzielić. Nie było tego wiele, ale z pewnością wystarczy, by wyrazić podziękowanie za wszystkie ich dotychczasowe działania. Mogli zostać w Nagano i odpocząć, bądź wrócić do swoich codziennych obowiązków. Mogli także pomóc w przywróceniu wioski do swojego poprzedniego stanu, wybór należał do nich. Na pewno nie musieli obawiać się bandytów.

Misja zakończona sukcesem!

"Obojętność"
Wyprawa rangi B - Shigemi & Koneko
Kolejka 23/17+

W ogniu walki czerwone oczy Shigemiego zmieniły się. Nie była to zmiana diametralna, ale z pewnością odbije się na jego życiu i pozwoli mu osiągnąć jeszcze więcej. Już teraz był wprawnym wojownikiem, ale z nowymi umiejętnościami z pewnością zajdzie jeszcze dalej. Dwie łezki zaczęły się delikatnie poruszać, kąt między nimi zwiększył się, aż w końcu na tęczówkach pojawiła się dodatkowa łezka, teraz było ich łącznie trzy. Widoczność zmieniła się niemalże od razu, chłopak miał wrażenie, że czas wokół niego płynął jeszcze wolniej, niż zazwyczaj, a wszystkie ruchy jego oponenta zrobiły się wolniejsze. To była potęga Sharingana. Bohater od razu rozpoczął natarcie, a w jego zachowaniu zaobserwować można było wyjątkową precyzję, jakby jego oczy wpłynęły też na jego własne ruchy.
Najpierw zadbał o dziewczyny. Rzucił w ich stronę pigułki ze skrzepniętą krwią, które Narumi podała swojej koleżance. Zadziałały niemalże od razu, a w zasadzie jedna z nich, bowiem dwie podane sukcesywnie jedna po drugiej nie miały żadnej funkcjonalności. No ale mniejsza, ważne, że Senju odzyskała trochę sił i poczuła się nieco lepiej. Narumi cały czas trzymała jej rękę i wspierała ją. Wróćmy jednak do Uchihy. Rozpoczął swój plan i zaczął rzucać we wroga kunaiami, rozpoczynając swoją hiper-ultra-super złożoną kombinację, nad której zrozumieniem musiałby się pogłowić niejeden Mistrz Gry. Chłopak wykorzystał metalową linkę, technikę zmieniającą trajektorię lotu, a także notkę świetlną, aby osłabić oponenta i wpłynąć na jego ruchy. Miało to miejsce po krótkiej wymianie ciosów w zwarciu i zwiększeniu dystansu na jakieś kilka metrów. W ferworze potyczki użytkownik Sharingana dostrzegł, że jego przeciwnik zaczyna ciężko dyszeć i już na tym etapie ma problemy z poruszaniem się, najwidoczniej stracił dużo chakry i nadwerężał własny organizm, dając z siebie jak najwięcej. Nie zamierzał jednak odpuścić i cały czas kontrował nadciągające w jego stronę ataki, chcąc się im przeciwstawić. Metalowa żyłka została rozerwana na strzępki, gdy tylko miała się owinąć wokół pokrytej chakrą katany, próba użycia jej zakończyła się niepowodzeniem, co było do przewidzenia. Ostrza nadlatujące na wroga zostały sparowane, zaś ostatnie, które miało doczepioną notkę świetlną, wybuchło tuż przed jego twarzą, zmuszając go do zamknięcia oczu i zasłonienia ich wolną, lewą ręką. Niestety, światła było tak dużo, że również Shigemi musiał zamknąć oczy, jednakże znajdujące się najdalej dziewczyny przysłoniły je na krócej, a już po chwili razem łączyły dłonie w pieczęć, która była niezbędna do użycia klanowej zdolności Koneko. Współpraca na najwyższych obrotach.
- Dobrze. Oby to się udało! - potwierdziła tylko swój zamiar, zaciskając mocno pieczęć tuż po błysku światła.
Wróg stał w miejscu i dyszał ze zmęczenia, kiedy nagle drewniane pale wyrosły z ziemi pod nim i zaczęły go oplatać. Nie miał szans na unik. Nie miał sił na unik. Drewno owinęło się wokół jego ciała, on sam upuścił swoją katanę, która jeszcze po opadnięciu na podłoże świeciła się błękitną barwą. Szarowłosy ninja nie był w stanie się teraz ruszyć i był wystawiony Shigemiemu jak najznamienitszy posiłek na talerzu. Był jak na wyciągnięcie ręki, w dodatku bezbronny. Cały ten koszmar mógł się w końcu skończyć. Mężczyzna cały czas dyszał, a drewno trzymało go tak mocno za wszystkie kończyny, że nawet nie mógł się poruszać. Zaczął się też dusić, gdyż jeden z tworów zaciskał nawet pętlę na jego szyi. To naprawdę miało się lada moment zakończyć.

Koneko - rana ciężka: -40% szybkości, percepcji i siły

Legenda:
- Narumi - wygląd
- Matka Narumi
- Ojciec Narumi
- Główny myśliwy
- Kapłan
- Choushirou
- Szarowłosy ninja - wygląd

"Walka na kilku frontach"
Zlecenie specjalne rangi C - Sumi & Saori
Kolejka 5/14 (Takashi - 5, Sumi - 4, Saori - 3)

Obóz był w opłakanym stanie i to było widać już na pierwszy rzut oka. Ich jedenastoosobowy zespół rozproszył się, żeby przeczesać okolicę i podjąć się próby oceny tego, do czego tutaj doszło. Najbardziej zastanawiający był fakt, że w tej strategicznej lokalizacji znajdowało się jedynie kilka martwych ciał, można je było zliczyć na palcach jednej ręki. No może dwóch. W każdym razie całym tym krajobrazie brakowało przynajmniej kilkunastu sylwetek. Co mogło być powodem ich zniknięcia? Najbardziej dręczyło to Hiroakiego, który jako sentoki posiadał dużą wiedzę o posterunkach Uchiha i o wytypowanych do stacjonowania w nich jednostkach. Znał osobiście większość tutejszych i przybliżoną ilość obrońców obozu, dlatego rachunek ciał od razu mu się nie zgadzał.
- Uważajcie na siebie i jakby coś było nie tak, od razu dajcie znać. - ostrzegł swoją drużynę na chwilę przed podziałem.
Kilka osób patrolowało pobliskie tereny, natomiast pozostali uważnie rozglądali się między namiotami, zniszczonymi elementami otoczenia oraz między krzakami. Ciężko było znaleźć coś, co mogło bezpośrednio wskazywać na jakiekolwiek ślady ataku. Coś, co zdradzałoby, z kim mogli mieć do czynienia, albo z kierunkiem nadejścia nieprzyjaciół. Wtedy właśnie Sumi natknęła się na pierwszy fant, na butelkę czegoś, co przypominało alkohol. Odrobina trunku znajdowała się w szkle, dziewczyna powąchała ją i znajomy aromat uderzył w jej nozdrza, wywołując dreszcz na całym ciele. To nie był byle jaki jabol, to musiało być coś naprawdę mocnego. Gdy tylko się odwróciła, zobaczyła kilka kroków od siebie dowódcę, któremu przekazała swoje znalezisko. Mężczyzna chwycił przedmiot. Najpierw obejrzał podartą etykietę, a potem uniósł butelkę do góry, by zobaczyć, czy cokolwiek jest w środku, kilka kropel napoju jeszcze tam było. Przystawił szyjkę do nosa, by powąchać zawartość, kąciki jego ust uniosły się na ułamek sekundy w minimalny, ledwo zauważalny uśmiech. Może lubił sobie czasem wypić?
- To jakaś bardzo mocna wóda. - powiedział głośno, jakby chciał, by najbliżsi im towarzysze go usłyszeli. - Myślałem, że mamy do czynienia z Kaminari, ale to chyba dzicy urządzili sobie tutaj popijawę po rozprawieniu się z naszymi. - choć nie miał pewności, warto było wspomnieć o swoich przypuszczeniach. - Dobra robota, Sumi-san! - pochwalił ją, po czym wyrzucił butelkę i krzyknął do pozostałych. - Oczy szeroko otwarte!
Obóz nie był na tyle duży, by ta interakcja umknęła uwadze Saori. Dziewczyna słyszała z daleka o znalezisku koleżanki, pochwałę ze strony przełożonego i przestrogę, by uważać na wszystko, co było wokół. Bohaterka doskonale zdawała sobie z tego sprawę, dlatego sumiennie przeglądała każde martwe ciało, na które się natknęła. Wokół pierwszych kilku ciał nie znalazła nic, co stanowiłoby jakąś doskonałą wskazówkę. Ekwipunki pokonanych były zwyczajne i też nie zawierały niczego podejrzanego, typowe wyposażenie każdego ninja. Ich ciała były poobijane, miały zarówno siniaki, jak i różnego rodzaju zadrapania, zero konkretów, które dałyby jej coś do myślenia. Wtedy właśnie znalazła mężczyznę, który leżał w krzakach niedaleko palisady. Jeszcze żył i choć był nieprzytomny, to oddychał ciężko. Liczyło się, że żył. Przy krzakach Saori zauważyła dość gruby, ciężki ślad, prawdopodobnie przyczołgał się tam po potyczce i schował, żeby nikt go nie znalazł. Był wycieńczony i mocno poturbowany, ale z pomocą medyka mógł przetrwać. Uchiha od razu powiadomiła swojego dowódcę, a ten podbiegł do niej w jednej chwili i wyciągnął ciało z zarośli na płaskie podłoże.
- Umeko, do mnie! - krzyknął w jakimś losowym kierunku.
Kilka przeskoków wystarczyło, by koło nich pojawiła się ciemnoskóra kobieta, która od razu po zauważeniu rannego uklękła na kolanach przy nim i przyłożyła dłonie do jego klatki piersiowej. Nie potrzebowała nawet rozkazu. Zielona chakra lecznicza zaczęła koić ból, leczyć rany i przywracać energię poszkodowanego. W międzyczasie Seijin wskoczył kilkoma susłami na wieżę strażniczą, by stamtąd obserwować okolicę obozu i las. Stamtąd miał lepszy widok na wszystko.
- Co z nim? - Hiroaki wyglądał na zaniepokojonego, choć w jego głosie dało się usłyszeć ulgę. Ktoś ze stacjonującego tu oddziału przeżył.
- Nie jest jest dobrze, ale tragedii nie ma. Wyliże się. - jej ton był nieadekwatny do wyglądu i do sytuacji, brzmiał na znudzony.
- Umeko, konkrety. - jego zabójczy wzrok przeszył brązowowłosą.
Dziewczyna wzdrygnęła się, a jej zielona chakra zapulsowała kilka razy.
- Ma połamane żebra, dużo zadrapań, ale jego stan jest stabilny. Potrzebuję trochę czasu, ale raczej uda mi się go wyleczyć. - na jej twarzy pojawił się grymas, a oczy zmrużyły się, jakby chciała się czemuś bliżej przyjrzeć. - Zaraz, co to... ?
Zielona chakra rozpłynęła się w powietrzu, a na koniuszkach dwóch palców jej prawej dłoni pojawił się delikatny obłok błękitnej chakry. Przyłożyła palce do dolnej części kamizelki ofiary i płynnym, dość wolnym ruchem rozcięła ją niczym prawdziwym skalpelem. Odsłonięty tors jegomościa miał w sobie małe wgłębienia i był siny w niektórych miejscach, wręcz fioletowy. Nie wyglądało to zbyt ciekawie.
- To trucizna! Będę potrzebowała jakieś wiadro lub miskę i czystą wodę! - zielona chakra znów oplotła jej ręce, by mogła wznowić proces podtrzymywania jego życia. - Hiroaki, przytrzymaj go!
To, że nie użyła nawet żadnej formy grzecznościowej, świadczyło o tym, że musieli się doskonale znać. Ale mniejsza o to, potrzebowali naczynia i czystej wody, a obok nich były jedynie Saori i Sumi, pozostali znajdowali się w innych częściach obozu.
- Dziewczyny, zajmiecie się tym? - poprosił, spoglądając na nie w czasie, gdy przytrzymywał rannego za ramiona.

Legenda:
- Hiroaki - sentoki rodu Uchiha (wygląd)
- Seijin - (wygląd)
- Umeko - (wygląd)

"Obojętność"
Wyprawa rangi B - Shigemi & Koneko
Kolejka 22/17+

Widok, który przywitał Shigemiego po dotarciu w okolicę południowej bramy Nagano, wywołał w chłopaku skrajne emocje. Nie dopuszczał do siebie myśli, że cokolwiek potoczyć mogło się aż tak źle, że Koneko przegra i jeszcze zostanie ciężko ranna, że ta część osady zostanie w większości zdemolowana. Obwiniał za to siebie i nie mógł pogodzić się z rozczarowaniem, jego czerwone oczy badały wszystko wokół, ale najbardziej skupiły się na rannej Senju oraz na szarowłosym napastniku. Jegomość stał sobie znużony w centrum tego wszystkiego i nawet nie był świadomy piekła, które właśnie gotowało się w członku rodu Uchiha. Zaraz miał go doświadczyć.
Użytkownik sharingana najpierw stworzył cztery niematerialne klony, które od razu zmusiły przeciwnika do instynktownego odskoku w tył. Nie atakował, cztery dodatkowe sylwetki wroga od razu skłoniły go do zwiększenia dystansu, przynajmniej w celu oceny sytuacji. To nie wszystko, chwilę po tym w zamaskowany zaczął zapadać się pod ziemię, a im bardziej się szamotał, tym jego ciało było bardziej skrępowane. Jego katana przestała się też mienić niebieską energią. Był to wynik kolejnej iluzji, którą wystosował Shigemi. Po swoich technikach genjutsu młodzieniec wyrzucił cztery shurikeny w oponenta, leciały one po łuku, a ich cel znajdował się w jednym miejscu, także lada moment miało dojść do trafienia. Niestety, niskopoziomowe jutsu miały to do siebie, że doświadczony przeciwnik bez problemu mógł się z nimi rozprawić, tak też było w tym przypadku. Wrogi najemnik przestał się wiercić, gdy zdał sobie sprawę z pułapki, w którą wpadł, następnie złożył pieczęć barana. Iluzja została rozproszona, a on sam odzyskał władzę nad swoimi kończynami. Klony stojące przy Koneko również zniknęły. W ostatniej chwili sparował trzy z pięciu nadlatujących shurikenów, pozostałe dwa zadrapały go delikatnie, a powstałe w skutek tego rany nie są warte wspominania. Uchiha przygotował jednakże coś jeszcze. Wyrzucił w szarowłosego dwa kunaie, jeden zwykły, drugi z trzema ostrzami, a gdy tamten odskoczył, dodatkowy kunai przeciął powietrze i sprawił, że trójkunai zmienił swoją trajektorię lotu. Broń zmierzała znów prosto na oponenta, który w ostatniej chwili zamachnął się kataną, ale nie był świadomy tego, że do broni doczepiona została wybuchowa notka, która eksplodowała, gdy była blisko niego. Wybuch był spory, mężczyzna zasłonił się rękami - jak przy notce Koneko - ale zrobił to zbyt późno, w dodatku źródło było bliżej. Gdy dym po wybuchu opadł, on wyskoczył z niego i wylądował jakieś kilka metrów od przeciwnika. Krwawił z ust, a na ciele miał kilka oparzeń, choć nie wyglądał, jakby szczególnie się nimi przejmował. Jego katana znów pokryła się błękitną chakrą, a Shigemi już zmierzał w jego stronę z aktywną zdolnością ofensywną medyków. Dyszał ciężko, ale przygotował się do walki, przyjmując pozycję bojową, miało dojść do wymiany ciosów i walki w zwarciu, ale czy Chakra no Mesu mogło konkurować z kataną wzmocnioną chakrą?
Gdy dwójka nieprzyjaciół wymieniała pierwsze ciosy, dodatkowa sylwetka zjawiła się na tej części pola bitwy. Była to Narumi, która była nieco poturbowana - miała wiele siniaków, mocno poparzone lewe udo, a z jej skroni sączyła się krew, w dodatku oddychała bardzo ciężko. Najwidoczniej pokonała najemnika i bandytów nad rzeką, dlatego właśnie przyszła tutaj. Być może to ostatni dźwięk rogu nakazał jej przyjść w to miejsce po zabezpieczeniu jej obszaru, ale no mniejsza. Była. Od razu zauważyła Choushirou oraz Koneko, którzy byli ranni. Najpierw dobiegła do chłopca i sprawdziła jego stan. Nic mu nie dolegało poza tym, że był poobijany. Jego stan był stabilny, dlatego szybko przeniosła się do Senju, której stan był krytyczny. Gdy podchodziła bliżej i zaobserwowała dwa paskudne cięcia na jej ciele, przyspieszyła i padła na kolana tuż obok niej.
- Koneko-san! - niemalże krzyknęła w panice.
Stan jej nowej koleżanki naprawdę był przerażający i dziewczyna nie mogła z tym nic zrobić. Wyciągnęła z torby bandaż, który rozwinęła niedbale i przyłożyła do ran, by zatamować krwawienie, ale cięcia były zbyt głębokie. Białe bandaże szybko nasiąkały krwią i zmieniały barwę na czerwone, Narumi zaczęła panikować. Spojrzała na Shigemiego, ale ten wciąż walczył, dlatego ona miała związane ręce. Ale przynajmniej była. Klęczała tam na ziemi, w jej oczach kumulowały się łzy, ale cały czas była towarzystwem dla biednej Koneko. Trzymała ją za rękę i modliła się, żeby wszystko było w porządku. Wiedziała, że Uchiha jest medykiem i z pewnością jej pomoże, dlatego musiała czekać. Musiała też wierzyć w swojego towarzysza. Wszyscy musieli w siebie wierzyć.

Koneko - rana ciężka: -40% szybkości, percepcji i siły

Legenda:
- Narumi - wygląd
- Matka Narumi
- Ojciec Narumi
- Główny myśliwy
- Kapłan
- Choushirou
- Szarowłosy ninja - wygląd

Znaleziono 1207 wyników

Re: Leśne gęstwiny

Re: Leśne gęstwiny

Re: Wynagrodzenie za misje

Re: Wioska Nagano

Re: Leśne gęstwiny

Re: Leśne gęstwiny

Re: Leśne gęstwiny

Re: Leśne gęstwiny

Re: Leśne gęstwiny

Re: Leśne gęstwiny

Re: Wioska Nagano

Re: Leśne gęstwiny

Re: Leśne gęstwiny

Re: Obóz Uchiha na Zachodniej Granicy

Re: Wioska Nagano